ОТВАТА ж. Адвага. Отвага у человека — Прыпецъ перэплоў! М. Малешава. ОТВА'ЖЛІВУ прым. Адважны, рызыкоўны. ОтважлІву, на таку отвагу ідзе! М. Малешава. ОТВА'ЖЫЦЦА зак. Адважыцца, рашыцда. Одзін отважыўса залезці. Луткі. Воны отважыліса да ctodotp пошлі. Луткі. Як вона отважыласа такое зробіць, а була ціхоня! М. Малешава. ОТВА'ЖЫЦЬ зак. Адважыць. Отваж мне сахару. Старажоўцы. ОТВАЛГЦЦА зак. 1, Адвалідца, адпасці. / до того наберэцца эта п'еўги, шо потоўшчэе да отваліцца. В. Малешава. 2. перан. Адступіць. То вот вона, рыба, ідзе, ідзе да прыдзе зімою дай назад отваліцца. Кароцічы. ОТВАЛІ'ЦЬ зак. Адрэзаць. Отваліла лусту хлеба, ідзе i комкае. Старажоўды. ОТВЕ'ДАЦЦА зак. Адведаць, праведаць. Поехала погосціць, отведацца. Бярэжцы. ОТВЕ'ДАЦЬ зак. Тое ж. Пойду отведаю свою бабу. Кароцічы. Не ідзеш отведацъ, мо я умер? М. Малешава. ОТВЕ'ДЗШЫ мн. Адведкі. Як ходзяць у отведзіны, то носяць ладкі. Мачуль. О'ТВЕДЫ мн. Тое ж,. Як народзіцца дзіця, то йдуць у отведы. Старажоўды. ОТВЕЗА'ЦЦА зак. перан. Перастаць прыставаць. От прывезаўса ко мне, отвежыса! Старажоўцы. ОТВЕЗАТДЬ зак. Адвязаць. Отвезаць трэ корову да нехай ідзе. Доку ль будзе прыўязана стояць? Луткі. ОТВЕЗЦІ' зак. Адвезці. Коб поездом отоўёз куды кота, то не прышоў бу! Дварэц. Отоўёз до рэкі свогх госцей купацца. Старажоўцы. ОТВЕРНУ'ЦЦА зак. 1. Адвярнуцца, Трэба от цебе, такое, отвернуцца, хоць ты i маці. Луткі. 2. Пакінуць чалавека (ў выніку замовы). Коб пчолы отвернуліса, то шапку вуверне, сорочку i кішэнь, усе! Луткі. ОТВЕРНУТДЬ зак. 1. Завярнуць ад шкоды. Ідзі отверні корову, бо вона ў шкоду пошла. Старажоўцы. 2. Замовідь. Я знаю, як отвернуцъ тые вороб'ё, шчоб не пШ просо. Ідуць на могліца, беруць ту мерку да набіраюць земле досвета, да чуць свет ідуць на поле i церЪз голоў перэкідиюць. Верасніца, ОТВЕСЦГ зак. Адвесці. Вон отоўёў стару корову на м'ясо. Дварэц
Дадатковыя словы
воробё, мясо, отважыцца, отважыць, отваліць, отведаць, отведзшы, отвезацца, п'еўгй, перэкідйюць, пеўги, старў
38 👁