и СОЧЬГНА ж. Л іст асакі. Осочыною порэзаў палец. Буразі. ОСОЧЫ 'ЦЬ зак. Высачыць. Осочылі горностая ў корчэ. Аздамічы. У логвё осочылі вдука. Альшаны. ОСТАВА 'ЦЦА незак. Заставац ц а. Коло дзеўкі екой оставайса, колі знайдзеш. Сямігосцічы. ОСТАКАНІ'ЦЦА зак. Супакоіцца. Хай побегав, не бойса, остаканіцца. M. М алеш ава. ОСТАНОВІ'ЦЦА зак. Спыніцца. Трэба робіці, трэба ŭ остановіцца. Л уткі. OCTA 'HOK м. А статак. Остаўса останок сала, да я ёго есці не буду. Стараж оўцы, ДЗ м а л к у i д о о c т a н к у. Н а ўсё жыццё. Еке змалку, таке І до останку (пры м аўка). С тараж оўцы. ОСТАНОУЛЯ 'ЦЦА незак, Спыняцца. Нікогда не останоўляйса ночоваць у той хаці, дзе чоловек стары, а жонка молода. Кароцічы. ОСТА 'РЫЦЦА зак. Састары цца. Я тут родзіласа дай остарыласа ў Толмачове. Т алм ачава. Гэта хата ужэ остарыласа. Стараж оўцы. OCTA 'THI прым. Апошні. Остатне пісьмо лежыць ёго. Хотамель. ОСТА 'ЦЦА зак. Застацца. Осталаса одна, ек чэрэціна на пожару..M. М алеш ава. Усе позабіралі, нічогусенькі не осталоса. Хачэнь. Трэба ж так поносіць коню, шоб я калекою остаўса! М. М алеш ава. Ърэцяя часць тых пчол останецца. Д варэц. / лапець стоптаўса, І ззаду не остаўса (прымаўка, пра басан ож кі). С тараж оўцы. Останёсса днем, не дожэнёш i конем (п ры казка). Там ж а. ОСТА 'ЧА ж. А статак. Остачу пілі з водою. Хачэнь. ОСТОДО 'ЛЩЦА зак. А табары цца. Заехалі до Храпова дуба i там остодоліліса. М. М алеш ава. ОСТО 'ПОК м. Атопак. Которы остопок вукінуць у п'ятніцу под вечор, то этим астопком чэрэз молодых перэкінуць, то воны не будуць жэніцца. Б уразі. Колі кінуць остопок на молодых, то розыдуцца. Хачэнь. Остопкі со ўсего села дзеці зношэные збіралі i на Івана Купалного палілі. В. М алеш ава. Остопок — то постол зношэны. Альшаны. Колісь остопкі кідалі ў грады, шоб гуркі заўязваліса (павер'е). Стараж оўцы. ОСТОУПЕ'ЦЬ зак. Аслупянець. Остоўпела я от страху! Л уткі