Тураўскі слоўнік (1984). Том 3. Л-О. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

 ◀  / 313  ▶ 
ОЛЕНЯ' н. Аленяня. Оленя рахманэ, хоць ложыса под его. М. Малешава. ОЛЕ'ХОВУ прым, Альховы. Олеховуе дрова гораць, да не дыміныі Старажоўцы. ОЛЕ'ХОУЕ н. зб. у\лешнік. Пойду олехоўе сеч на тычкі. Цераблічы. ОЛЕ'ХОУКА ж. Сорт яблыкаў. Олехоука солодка, смачна. Старажоўцы. ОЛЕ'ШНІК м. Алешнік. 3 олеійніку i хату робіць можно. Цераблічы. Мокрэюць ногі, потнеюць} то з олешніку нарві да наобчэсуй да муй ногі. Хачэнь. Бобры олешнік валяюць да загацілі канаву. Старажоўцы. ОЛЕ'ШЫНА ж. Алешына. Олешына росла веліка, дзе хлеў. Луткі. ОЛІ'ВА ж. Алей, расліннае масла. Подмажом сковороду олівою. Запясочча. Маруся, оліва e у салат заліць? Старажоўцы. ОЛОХНУ'ЦЬ зак. Паслаць на той свет. Даўно трэба було, коб мене олохло, бо я куру ужэ шэсць годоў. В. Малешава. О'ЛУПЕНЬ, О'ЛОПЕНЬ м. Елупень, дурань. Готоў зганіць чоловека, олопень! Дварэд. Я нічого не знаю, стою, як олупенъ. М. Малешава. Стане, бы олупень, да позірае. В. Малешава. ОЛЬХА' ж. Алёшина. Коліся тут була лоза, ольха, корчэ. Любавічы. ОЛЬХО'ВУ прым. Альховы. Ольхову кору дзерлі да красілі. Сямігосцічы. ОМЕЛА' ж. Мятлюг, мятліца. Одна омела наросла ў жыці. М. Малешава. Омела вусока, ек жыцша. Пагост. Омела, як чэрот, кучэрава. Запясочча. Нарвг он там мелы рыбу прыкрыць, осоку не рві, бо рукі порэоюэш. Верасніца. АГела у лозе росце. Цераблічы. Омела подходзіць под чэрэт. Аздамічы. Амяла. Мела на берозі росце. Хотамель. Есцека мэла на дерэві, ліст опаде, а вона жывэ зелена. Рубёль. О'МЕЦІ мн. Мука, якую абмятае млынар у млыне. Возьмі омецей да подмешай кабану. Азяраны. ОМОРО'КА ж. Марока. Одно оморока з ім, кажы да кажы, бабо. М. Малешава. ОМОРО'ЧЫЦЦА зак. Замарачыцца. Оморочысса, дзенъ ходзя. В. Малешава
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

олехоуе, олохнуць, омеці, оморочыцца
1 👁
 ◀  / 313  ▶