ОкраўкІ булі з лозы, ек лапці плелі. Луткі. Окраўкі ś дзягд трэда згорнуць у вехоць i закінуць, код яйца находзщъ дзікое вутвы. Аздамічы. 2 мн. Стары абутак з адрэзанымі халявамі. От чобот е окраўкі, от валенок буваюць. Каоюуць, стыкні тые окраўкі да сходзі. Верасніца. 4 ОКРА'ЕК м. Востры край зуба ў каня. Окрайкі е — ' молоды конь. В. Малешава. Д С п у с ц і ць о к р а йк і. Страціць малочныя зубы (пра жарабя, цяля). Трэцяк спусціў окрайкі. Аздамічы, ОКРА'ЕЦ, КРА'ЕЦ м. Акраец. Крайца хлеба несе пастуху. Цераблічы. У голодоўку коб окраец хлеба буу, то еке шчасце! М. Малешава. Памянш. о к р а й ч ы к. Посцелю рогожку, посыплю горошку, положу окрайчык хлеба (загадка). Зоры i месяц (адгадка). Верасніца. ОКРАГЦЬ зак. Абрэзаць край лыка. Дзего окраіў, шоб не чэплялоса. Луткі. ОКРА'ЙКА ж. Тканы або вязаны вузкі пояс. Окрайкі робілі с кутасамі, коб подперазвацца. Запясочча. ОКРОВГ'ЦЬ зак. Акрывавіць. Буту не даюць коню этые овадэ, спіну окровілі. Пагост. ОКРО'М, ОКРЭ'М прысл. 1. Асобиа. Окром жыве од бацька. Аздамічы. Окром мене ідзі да жыві. Луткі. На пампушкі, то окром дзежэчка маленька. Бярэжцы. Сцёпка у хоромах, а варыўня окром на дворэ. Сямігосцічы. Хаты булі у нас окром. А гумны булі радом. Хачэнь. 2 прыназ. Акрамя. Дзіця} окром мацеры i мене, ні до кого не пойдзе. Мачуль. Окрэм олешніка росце i берэза. Аздамічы. ОКРО'МЕ прыназ. Акрамя. О кроме свінчаці она нічого не дзержала. М. Малешава. Окроме молока ані не есць нічого. Луткі. ОКРОТТ м. Вар. Хорошэ беры, не опарса ў окропі. Рубель. ОКРУЖА'ЦЬ незак. Абразаць бацвінне ў караняплодах. Окружала буракі да палец* ножэм порэзала. Пагост. ОКРУЖЭШ'ЦЬ зак. Акружыць. Окружэняць мене да рогочуць. Старажоўцы. ОКРУЦІ'ЦЦА зак. Здохнуць, скруціцца. Корова як наелася удобрэнія, так i окруціласа. Бярэжцы. ОКРУЦЕЦЬ зак. Абкруціць, задурманіць. Вон не жыў будзе, ек не окруціць. М. Малешава
Дадатковыя словы
окраек, окрайка, окровгць, окружаць, окружэшць, окруціцца, спінў
1 👁