ОЖЬГНА ж., ОЖЬГНЫ мн. Ажыны (ягады). Ожына e ў нас, шыпулечкамі тые ягодкі на ей седзяць. Цераблічы. А шчо я ягод бачыла, гэтых ожын} да сілные воны! Хачэнь. Ожыны чорные, a маліна — красна. Алъ~ пень. Як возмесса за маліну, то вона ліпне, а за ожыну, то она колецца. Старажоўцы. ОЖЬГННІК м. Ажыннік. Ожынніку там поўно! Коза ожыннік есць. Хачэнь. ОЖЫ'ЦЦА зак. Абжыцца. Пожылі троха у той хаце, ожыліса да давай другу старацца. Дварэц. ОЖЭНІ'ЦЦА зак. Ажаніцца. Сам родам з Украіны да тут ожэніўса. Дварэц. Ожэніўса да оддзеліўса од мацер. Цераблічы. ОЖЭНГЦЬ зак. Ажаніць. Трэба сына ожэніць, а то ужэ стары, цегаецца по селу. Старажоўцы. ОЖЭРЭБГЦЦА зак. Ажарабіцца. На той год кобула побіласа i ооюэрэбіласа, да такі хорошы жэробчык буў. М. Малешава. ОЖЭРЭБГЦЬ зак. Ажарабіць. Кобула ожэрэбіла доброго жэрэбчыка. Запясочча. О'ЖЭРЭУКА ж. Вяроўка, якой прывязваюць карову (з пятлёю на канцы). Веры ожэрэўку да отцегні целя. Цераблічы. На нічогого чоловека кажуць: тобе, кажэ, оэюэрэўка на шыю потрэбна. Там жа. ОЗА'ДКІ мн. Няякаснае, дробнае зерне. Побітэ, порчанэ зерно, то i е озадкі. Верасніца. ОЗА'ДНІ прым. Няякасны, дробны (пра зерне). Аздамічы. ОЗА'ДОК м. 1. Няякаснае дробнае зерне. Аздамічы. 2. Задняя частка тулава. Той конь не схоцеў іці да як поткіне озадка! В. Малешава. КінуЛі снарада, да як дало по озадку, то й выцегнуласа. Дварэц. Поцегнуло озадка порося. Я i добіла его. М. Малешава. (УЗЕРО н. Возера. Озеро багністэ, зімою стаўляць рэшэмёта на ўюны. Луткі. То озеро берэ людзей! Хачэнь. На Муроўгрудзі було озеро — Чэрніцке озеро. Талмачава. Памяти, о з е рце, о з е р э ч к о. Озерэчко на ездзё таке, то там дзед рыбу ловіць. М. Малешава. ОЗЕРЬГНА ж. Затока, невялікі вадаём каля ракі. Була добрая озерына тут! Альгомель. ОЗІ'МІНА ж. Азімае збожжа. Озіміну ужэ посеяли Старажоўцы. ОЗІРА'ЦІДА незак. Азірацца. Поперласа, шо й не
Дадатковыя словы
муроўгрўдзі, ожыцца, ожэніцца, ожэрэука, озадні, озадок, озіміна, озіраціда
0 👁