ОДЗЁР м. Ахоўны памост на дрэве, на якім стаялі вуллі. Одры робілі от медзвёдзя. Запясочча. Колісь одры робілі, на хвоі так зробяць, бы мост. Луткі. Одзёр меў выгляд памоста вакол ствала дрэва. Пад ім убівалі ў ствол дрэва вострыя спіцы/ якія тырчалі ў розныя бакі i не давалі магчымасці падлезці да вулляў (y прыватнасці, мядзведзю). ОДЗІ'РІ, ОДНЬІ'Й ліч. Адзін. Вон у іх одзін одним. Луткі. Тамэка однэ за однэ. Луткі. Поводы обрэзаюць у гарбузах. Трэ, коб одзін буў поводзёц. M. Малешава. От з Марліни у нас одзін e, ото хата. Старажоўцы. Одный год жалі на Петра. Запясочча. А я знаю одный год, то. у эту пору чэрн'щ ужэ не було. Старажоўцы. Одные кажуць подорожнік, а другіе іначэй. М. Малешава. Толькі одна цэгла да одзін попел остаўса от хаты. В. Малешава. У болоці одни чэрці водзяцца (прымаўка). М. Малешава. А О д з ін одным. Зусім адзін. Вон у іх одзін одным. Луткі. Не з н а ць о д з ін i два. Не умець лічыць. Рубель. ОДЗІНА'КОВО прысл. Аднолькава. Одзінаково — як у нас, так i ў ix. М. Малешава. ОДЗІНА'КОВУ прым. Аднолькавы. Гэтых песёнь богато одзінаковух. В. Малешава. ОДЗША'НЦАТКА ж. 1. Бёрда на И пасмаў. У одзінанцатку чотыры губі ткала рушнікоў. Аздамічы. 2. Тоикае палатно ў 11 пасмаў. 3 одзінинцаткі шылі coрдчкі. M. Малешава. ОДЗІНА'НЦАЦЕРО ліч. зб. Адзінаццаць. Шчэ як двое-трое прыведзе, а то одзінанццацеро! (пра мыш). M. Малешава. ОДЗІНАўЦАЦЬ ліч. Адзінаццаць. Одзінанцаць шанек набрала грыбоў! Луткі. Поехаў позно, часоў у одзінанцаць. Кароцічы. Оддаў одзінанцаць рублей. В. Малешава. ОДЗІНЕ'Ц м. Адзіны сын у сям'і. У одзінци не п'юцъ вінца, а колі п'юць, то не дзякуючы йдуць (прымаўка, одзінец жыве адзінай гаспадаркай з бацькамі, ён сам — не гаспадар). Чэрнічы. Одзінец одно плеўку есць. В. Малешава. ОДЗІНІ'ЦА ж. Адзіная дачка ў сямЧ. Хлопец — одзінец, а дзеўка — одзініца. 3 ей важно %оаорыць, вона вусоко несе себе. Старажоўцы
Дадатковыя словы
гарбўзах, марлінй, одзшанцатка, одзіна^цаць, одзінанцацеро, одзінйнцаткі, одзінцй, одзірі, одньій, пюцъ, пюць, спіцыі, сямі, чэрнщ
1 👁