шава. Одные одною уліцэю, другіе обок другой ідуць. Там жа. ОБОЛСУНА ж. Верхні слой драўніны. Зверху оболона у дзерэві, а у серэдзіне стрыжэнь. Альшаны. Хочу оболоны на шанькі насекці. Луткі. ОБОЛО'НІСТЫ прым. Ca значнай абалонай. Оболоністэ дзерэво. Хотамель. У хаці под окнам! у мене оболоніста, гніе. M. Малешава. ОБОЛСУНКА ж. Д У о б о л 6 н к i в о д з \ ц ь. Вышываць у косачкі, крыжыкам. Не ўмее у оболонкі водзіць да гладзъю. Кароцічы. ОБОЛСУНЬ ж. Верхні слой драўніны. Запясочча. ОБОМЛЕВАТДЬ незак. Абамляваць, траціць прытомнасць. Обомлеваю от жары, роблюс неживою. Луткі. ОБОМЛЕТДЬ зак. Самлець, страціць прытомнасць. Я як убачыла вдука, то обомлела. Хотамель. Затоб обомлела от страху. Старажоўцы. ОБОПЕФЦІСА зак. Абаперціся. Обопрыса добрэ} то i перэкінеш воза. М. Малешава. ОБОПНЕ'ЦЬ зак. Аслупянець, утрапець. А вона ужэ обопнела, не знае, дзе i дзецца ужэ. Луткі. Я стала, обопнела i стою, розбіраюса, ці чоловек ці колода. М. Малешава. Не страшно мне нічого, так ужэ я обопнела. Верасніца. ОБОПНУ'ЦЦА зак. Ахінуцца. Я обопнуласа одзеялом. Верасніца. Обопніса, бо дошч ідзе. М. Малешава. ОБОПНУ'ЦЬ зак. Абцягнуць, ахінуць. Обопнулі квартал лесу} верэўкою с такімі шматкамі. Аздамічы. Обопні хусткою плечы. Хотамель. ОБОПРАўЬ зак. Абмыць. Надо обопраць чоловека, коб не буў шкоруплы. M. Малешава. Вона i дзецей пообпёрае i себе обперэ. Сямурадцы. ОБОПРЭТДЬ зак. Сапрэць. Голова обопрэе у шапцы. Альпень. ОБОФА ж. 1. Вялікі хлеў. Колхозные — оборы, а одрына — менша. Луткі. У Ррідчы була обора панська. Хачэнь. От доўга хата, як обора! M. Малешава. 2. Верхні i ніжні шнур у сетцы. Достае споднюю обору у того окіда, а потом крыла згорнуў i вуцягнуў, a ў кутку рыба остаецца. Луткі. Шо ты подняў обору, хлопчэ, ріба ж з сеткі под ею поўцекае. Пагост. ОБОРА'ЦЬ зак. Акучыць. Оборалі вашые картоплі свое?—Не-е! Тураў
Дадатковыя словы
оболоністы, обопнець, обопнуцца, обопнуць, обопра^ь, обораць
1 👁