Тураўскі слоўнік (1984). Том 3. Л-О. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

НУДЗЬГА' ж. Toe ж. Нудзьга берэ без работы. Сямурадцы. Гэто ж сухота, нудзьга! Цераблічы. Нудьга на душё ў чоловёка — ідё дождж. Альпень. Вдшы од нудьгь заводятса. Там жа. НУ'ДНО, НУ'ДНЕ прысл. Млосна, моташна. Ох нудно, нёдобрэ зробіцца. Запясочча. Уже ім нудно становіцца там, у том кінё. Пагост. Усім хлопцам добрэ, а тобе нудно. Бярэжцы. Нудне. Тураў. НУ'ДНЫ прым. Які выклікае моташнасдь, ад якога цягне на ваніты. Буяхі — то нудные ягоды. Мачуль. Нудны кісёль у бабы. Хотамель. Як з'есі шчо нуднэ, то цебё аж занудзіць. В. Малешава. НУДЬГ мн. А Ну ды бе руць. Становища моташна, млосна. Мене нуды беруць, пока ўсім намёлеш у тых жорнах. Луткі. НУЖДА' ж. Бяда, гора, журба. Не з нужды, а з дуру пойшла я замуж. М. Малешава. 3 нужды нападаюць вдшы. В. Малешава. НУТРО', НУТРЭ' н. 1. Унутранасць, інтэр'ер. Нутро ў цэркві, то ўжэ гэ своё названіе. Аздамічы. 2. Унутранасці, сярэдзіна, вантробы. Я нутром здорову, не слабы унутрьь, а ногі слабые. М. Малешава. Нутра ў скотіні рысь вытягвае. Альпень. Нутрё ўсе потрё (прымаўка). Запясочча. НУ'ТРОНОСЦЬ ж. Унутранасць, нутро; вантробы. Д.-Гарадок. НУТРЭ'Ц, НЫТРЭ'Ц м. Конь, кабан напаўпакладаны або з прыроднай анамаліяй. Нутрэц, як епрук з одним ейцэм; e i конь — нутрэц. Цераблічы. Нытрёц. Пагост. НУ'ЦЕР м. Тое ж. Мачуль. НЫ выкл. Выгук, якім падганяюць коней. Запясочча. НЫ'ГА ж. Нешта малое, фіга. Ныгу заробыа (пра дробязь). Запясочча. НЫ'ДЗЩЬ незак. 1. Маркоціцца, ныць. Седзяць да ныдзяць, шо така погода. Цераблічы. Ходзіў, нёшчо ўсе ныдзіў. В. Малешава. Поросята ныдзяць, ек купіш да малёнькіе, то покуль прывукне, то ўсе ныдзіць. Луткі. Знемагаць ад нуды. Ходзіш по том попасу да ныдзіш там за товаром. Луткі. Чахнуць. Ныджу так нешчо, ні дзёла ні роботы. Луткі. 2. Кленчыць. Ныдзяць кицера ў людзей, шоб поёхаць церэз рэку. Старажоўцы. 3. Затыхацца (без кіслароду). Ныдіть рыба. Рубель. НЫ'РКГ мн. Ныркі. Хорошы кабан, ныркі плаваюць