Тураўскі слоўнік (1984). Том 3. Л-О. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

НЕ'УСПУН м. Свавольнік, гарэза. Гэтые хлопцы неўспуны цепер ростуць на збой-вёцёр! Луткі. Непаседа. Юто ж неўспун дзіця! Чэрнічы. Памяти, н е ў с пыно к. Ц і то вон будзе такі неўспынок скрозь, ці вон порозумнёе? Цераблічы. НЕУСТРО'ЕНЫ прым. Непрыбраны. Лахудра нёка неўстрбена! Бярэжцы. НЕУСТРО'ПАЦЬ зак. Не ўгледзець, не заўважьіць. Неўстропаў, колі вон её ўхопіў. Аздамічы. Росхопілі б, неўстропалі б колі. Хачэнь. Не агледзецца, не паспець. Неўстропала я перэговорыць, як вон далёко зайшоў. Аздамічы. НЕУІДЯМКІ' прысл. Няўцям, не ў галаве. Ох, мне неўцямкі було, забуласа. Запясочча. НЕУЧО'М прысл. Нездарма, то-та ж. Знаеш, гэто вон украў.— А, я бачу — неўчом нешчо вон там i ходзіў. Луткі. Нешта ж. Неўчом ты i похудаў? Луткі. Няўжо ж. О, неўчом я бацьку путала, ці багато ў цебё дзецёй? Верасніца. НЕХА'Й часц. Няхай, хай. Нехай отдыхае малы. Запясочча. Нехай тобе той проклён стане! (гавораць у адказ на праклён). Луткі. Сеялі картоплі i казалі: «Нехай бог родзіць на ўсякого долю — на старцдвэ, на цыгановэ». Цераблічы. Ему ўсе? ■— Клопот, нехай. Вон робіць. Сямігосцічы. Д Н е х а й его. Пра нежаданне займацца кім-, чым-небудзь. Хільчыцы. НЕХВАТЬГЖНЫ прым. Непаважны. Нехватыжны чоловек, то вон такі нехлем'яжны. Дварэц. НЕХЛЕМЯ'ЖЫ прым. Несамавіты, непрывабны. Якого вона, тоб-то, собе чоловека трапіла, мо ж ты бачыла? — Бачыла, эт, нехлем!яжы нейкій. Тураў. Неакуратны, няўклюдны. Чобурни нехлем'яжые. Крэмна. Як такі нехлем*яжы ідзё, то чуць цяпае, Хачэнь. Як неакуратны, неўдитны, неспрытны, неўклюдны, то можно сказаць — нехлем'яжы. Луткі. НЕХЛКУЕВУ прым. Неакуратны, неахайны. Нехлюевы чоловек — такі замазаны, шо порося, ходіть. Рэм ель, ИЕХЛЮ'Й м. Неакуратны чалавек. Аздамічы. НЕХЛЮ'Я м. i ж. Тое ж. От нехліоя, не ўстрбіцца добре! Кароцічы. Побрыйса, нехлюя! В. Малешава. Нехлюя, подмеці хату! Верасніца. НЕХОРМУ'ЗНЬІ прым. Вельмі непрыгржы, непрьь