c НАТОУКЦІ' зак. Натаўчы. Я натоўку гэтого бадылъніку да накрышу. Дварэц. НАТОЧЬГЦЬ зак. 1. Натачыць, навастрыць. Сокёру 'наточыў дзед Рыгор. Цераблічы,. 2. Накапаць. Землё наточыць кррт копёц. Хачэнь. НАТРА'ПЩЦА зак. Знайсціся. Цапу, цапу, цапіца, скоро не трапіцца, ек мороз возьме, то натрапіцца (загадка). Рукав'ща (адгадка). Верасніца. НА'ТРОЕ прысл. На тры часткі. Поперэрэзвала надвое картоплі, которые натрое. Кароцічы. НАТРУБГЦЦА зак. экспр. Напіцца. Вон натрубіўса ўчора, ідзё, у бокі валіцца. Запясочча. Воды натрубіласа i ёсці не хочу. Луткі,. НАТРУДЗГЦЬ зак. Навярэдзідь. Руку натрудзіў на жнівах, опухла. Луткі. НАТРУ'ШЧЫЦЦА зак. экспр. Наесціся. Корова любіць займаць гольё да натрушчыцца того голья. Beрасніца. НАТРЭПА'ЦЬ зак. Натрапаць. Натрэпала пундзель лну, п'яць пудбу лну. Дварэц. НАТРЭПЕСТА'ЦЬ зак. Налепятаць, натрапаць. Унука тобе натропёшчэ, шчо хочэш. В. Малешава. Бона езыком можэ богато натрэпестаць. Старажоўцы. НАТРЭ'САЦЬ незак. Натрасаць, натрушваць. Натрэсаць гной на картоплі пошла. Луткі. НАТУ'ГОВАТЫ прым. Тугаваты (пры даенні). Наша трошкі натуговата корова, а бувае туга корова — поцяні, як з воўчых зубоў! Старажоўцы. НАТУ'ЖЫЦЬ зак. Д Н а т ў ж ы ць жыв о т. Добра наесціся. Вон натужыў жывот дай поцягса на село. M. Малешава. * НА'ТУЗІ прысл. У напружанні, туга. У руках натузі дзержаў. Мачуль. НАТУФА ж. Натура, характар. Товарына як человек, разную мае натуру. Цераблічы. Прывычка, звычка. Узяў таку натуру гусей топтаць. Сямігосцічы. НАТУФЛІВУ прым. Натурысты, наравісты. От она упарта, натурліва, анішчд не хочэ послухаць! Бярэжпы. Натурліву конь. М. Малешава. НАТУФЫСТЫ прым. Тое ж, Натурысты конь не йдзе, зорбю порвё. Аздамічы. НАТУФЫЦЦА незак. Упарціцца. Натурысты конь
Дадатковыя словы
збрбю, натрапщца, натрэпаць, натуговаты, натужыць, опўхла, пудбў, пяць, пўндзель, рукавща, цапў
1 👁