Тураўскі слоўнік (1984). Том 3. Л-О. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

НАДУСТО прысл. Зусім, дарэшты. Напусто вубрала муку ў боццы. ГІагост. Л Н а п у с т о ёму ( тобё i г. д.). Нязлоснае пажаданне нядобрага. От, гуляе, не хочэ робіць, напусто ёму/ Сямурадцы. НАПУСЦГЦЬ зак. Напусціць, наслаць. Бог напустіў усЛкую з'ёжу на чоловёка. Альпень. Д Н а п у с т і ть б p 6 в ы. Иахмурыцца. Альпень. НАПУТА'ЦЦА зак. Напытацца, дабіцца. Напутаўca швец роботы (прымаўка, пра залішнюю цікаўнасць). Луткі. Усё пытаюць, покуль напытаюцца сваты молодой (бо яе хаваюць сярод іншых дзяўчат). Алынаны. НАПУТА'ЦЬ- зак. Распытаць, даведацца. Вон напутаў, дзе вона жыве, i прыехаў. M. Малешава. НАГІХА'ЦЬ зак. Напіхаць, набіць. Цэлую шопу дроў напхаў. Аздамічы. Напхала поўну печ яблук. Хачэнь. У рот песку напхаў да захлопіўса. Там жа. НАРА'ВІЦЦА незак. Падабацца. Будзе тобе наравіцца, а дале так обрыдне, шчо не могцімеш на его гледзёць! Старажоўц.ы. НАРА'ДЖВАЦЬ незцк. Упрыгожваць. Нараджвалі корозай колісь хорошо. Хачэнь. HAPA'ДЖОНЫ дзеепрым. Упрыгожаны. Несуць того коровая, вон нараджоны, зёлье натыкаюць, у вёко положаць, да чоловёк на головё несё. Цераблічы. НАРАДЗРЦЦА зак. Прыбрацца. Нарадзіўса добро— не познаць. Луткі. НАРАДЗГЦЬ зак. Упрыгожыць, прыбраць. Hapdдзяць того коровая да несуць. Хачэнь. НАРА'ДУХА ж. Вясёлка. Аздамічы. НАРАЖА'ЦЬ незак. Прыбіраць, упрыгожваць (у тым ліку прыбіраць нябожчыка ў труне). Луткі. НАРА'ІЦЬ зак. Нараіць, даць параду. Коб еку жонку нараілі ему? Старажоўцы. Я тобе нарию, шо робіць. В. Малешава. Нараілі ему купіць козу. Хачэнь. Хворэў, то нараілі ежовэ сало. Запясочча. НАРВА'ЦЦА зак. Напароцца, нечакана натрапіць. Ішоў да нарваўса на свежыну. Запясочча. К°б не нарваліса другіе оісонкі,ш пропала б. Аздамічы. Нечакана з'явіцца. Я бояло.саі шоб не нарвиліса нёмцы. Бярэжцы. НАРВА'ЦЬ зак. 1. Нарваць, назрываць. Я поеду зёлья нарву свіньям. Дераблічы. Трэба нарваць росходніку. Хачэнь. Нарві яблук. Хільчыцы. 2. Надарваць, пашкодзіць ад напружання. Нарвала жывот кашлем. 15Е