НАМАХГ прысл. Жэстамі. Вон только рукамі, намахі показвае, a сказаць не можэ. Запясочча. НАМАЦУ'КАЦЬ зак. Намацаць, апароць. Жыгалом намацукаў косы ў стрэсі. Дварэц. НАМЕНУ'ЦЬ зак. Намякнуць, закрануць у гаворцы. Троха наменуў, а тэ не нашэ дзело доводзіць концы — мы ж не старцы! Цераблічы. НАМЕНЦГЦЬ зак. Намянціць, натачыць. Коб намснціў косу, то вона б шчэ косіла. Старажоўцы. Ножа добрэ намёнціш капусту шатковаць. Цераблічы. НАМЕ'РВАЦЬ незак. Замахвацца, цаляць. Вон мене веслом намёрвае, хочэ удырыць. Запясочча. НАМЕРГОВА'ЦЦА зак. Намерыцца, рашыць. Намерговаліса немцы одступаць. Верасніца. Вон намірговаўса кірпічны дом зробіць. Чэрнічы. Не знаю, шо воны там намергуюцца. Запясочча. НАМЕФЗЦІ зак. Намерзнуць. Альгомель. НАМЕ'РЫЦЦА зак. Наважыцца, надумаць. Кот намёрыўса хапаць циглета. Сямігосцічы. Кблько намёрыласа, только прочытаю. Талмачава. Вона намёрыласа аою у Тонёж іці. Луткі. НАМЕСГЦЬ зал. экспр. Надаваць. Ну, я б ему намесіла! Луткі. НАМЕ'СТО прыназ: Замест. Рогожа з траву намёсто одзеяла. Хачэнь. НАМЕСЦІ' зак. Намесці, надзьмуць. Зацішок тут, то номелб снегу. Верасніца. НАМЕ'ТКА ж. 1. Намітка, доўгі кусок тонкага даматканага палатна. Наметкі невестка, даё свёкру, свекрывё, усей бесёдзі молодого. Луткі. Наметкамі на весёльі перэўязваюць жэніхову родню. М. Малешава. Наметка. — полотно мэтры тры-чотыры, перэтыканэ. Аздамічы. 2. Накрыццё галавы _ў замужніх жанчын у выглядзе рушніка з аздобамі, пакрывала нявесты. Намёткою увоўязвалі, шоб не розваліўса коўпак на головё. Мачуль. Споўём вас у наметкі по-колісьнёму. Запясочча. Памянш. н а м е т о ч к а. Стоіць жонка ў сорочэццы да белёсенькой, у наметоццы тонёсенькой! Сямурадцы. НА'МЕЦЬ ж. Гурба снегу. Наметь намело, гуру снегу. Альпень. НАМША'ЦЬ незак. экспр. Eciii. От намшие, ек два дні не еў нічого! Старажоўцы. НА'МГТУСЬ прысл, У розныя бакі (гадовамі, кам
Дадатковыя словы
дббрэ, жбнка, жэніхбву, намацукаць, намгтусь, наменуць, наменўў, намерваць, намерговацца, намергўюцца, наместо, намець, намшаць, намшйе, нічбго, сорбчэццы
2 👁