Тураўскі слоўнік (1984). Том 3. Л-О. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

свойскімі гусямі). Старажоўцы. Назірком бежыць собака. Аздамічы. НАЗЛІВА'ЦЬ зак. Назліваць. Назлівала пбуно ведро. Сямурадцы. НАЗНАКОВА'ЦЬ зак. Пазначыць, зрабіць метку. Назнакуй своё вуценята. Аздамічы. Хай назнакуе цётка свінку, я куплю. Запясочча. Прыкмету яку кладом, мох які, назнакуем. Хачэнь. Вызначыць. По етых колесах (па слядах шын) назнакуюць, куды поехалі. Запясочча. НАЗНАРО'К прысл. Знарок, спецыяльна. Наўмысне, назнарок давалі нізко, шчоб не поросло, а поросло лёпей, як у іх на сусе. Бярэжцы. То ж назнарок ходзіла ў город i вурвала той м'якіш. Чэрнічы. Я зробіла назнарок подушку добру, можэ дочка прыедзе з чоловёком. В Малешава * НАЗНАРО'ЧНЕ, НАЗНАРО'ЧНО прысл. Тое ж. Прыёхаў назнордчне сюда, коб вас побачыцъ. Старажоўцы. Назнорочно не пойду до его. Цераблічы. Воно назнарочно так зрдолено. Там жа. НАЗНАЧА'ЦЬ незак. Вызначаць, устанаўліваць. Е Юрэй осённі i весняны, вон хозяін воўкам, вон назначав, дзе кому шчо з'есці. Луткі. НАЗНА'ЧЫЦЬ зак. Пазначыць. Подпішы, назнач мешкі! Сямігосцічы. НАЗНО'СЩЬ зак. Напрыносіць у адно месца. Там багато назндсілі, усе людзі зносілі куры тые. Хачэнь. НАЗО'ЛА м. i ж. Назола, надакучлівы чалавек. Ек ужэ коло его, то сокдчэ ек кура, назола ёта. Пагост. НАЗОЛЯ'ЦЬ незак. Назаляць, дапякаць. Нічдгі вон, нагле назаляць стаў. Хотамель. А Н а з о л я ць на с ё р ц э (на д ў ш у). Трывожыць у непадыходзячы час. Не назоляй ты мне на серцэ, шчо ты мне назоляеш?! Сямігосцічы. Назоляеш на душу, перэедаеш мене, мо хваціць ужэ? Луткі. НАЗОЛЯ'ЦЦА незак. Тое ж. I так назоляецца на моё сэрцэ! Хоць ты ужэ не назоляй мне! Сямігосцічы. НАЗОПА'СЩЬ зак. Нарыхтаваць. Кошёль лучыны назопасім да попалім за вёчор. Запясочча. НАЗРЫВА'ЦЬ зак. Нарваць. Бывав, много цецёўя назрываюць да сухім накрываюць шуру картдплёў. Сямігосцічы. НАЗУ'БВАЦЦА незик. Пачаць прарастаць, выходзіць на свет. Ужэ сталi назубвацца пиросткі. Бярэжцы. 9. Зак