Тураўскі слоўнік (1984). Том 3. Л-О. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

боцьвінья нажну да накрышу, то воны поедзяць. В. Малешава. Прокоп нажаў сто коп (прыгаворка пра слабага работніка, пра хвалька). Верасніца. НАЖЛУ'КЦІЦЦА зак. Напітдца празмерна. Ужэ нажлукціўса: не трэба ёму ні дзёці, ні жонка, ні хата. Верасніца. НАЖОВА'ЦЬ зак. Нажаваць. Добру гомулку нажо ваў i даў дзіцяці. Бярэжцы. НАЖОЛУПА'ЦЦА зак. Наглытацца не жаваўшы. Ніхто так не нажолупаецца, ек та вутва. Верасніца. НАЖРА'ЦЦА зак. груб. Наесціся, напіцца празмерна. Нажраласа, як свіня брагі. М. Малешава. Нажрэцца вон тоё горэлкі до бешчуствія! Луткі. НАЖЬГВА ж. 1. Нажыва, лёгкі набытак. Нажыва — это я ўродзе нажыўса, ухопіў дзе. Старажоўцы. 2. Прынада; жывец. Гэто добра нажыва для сома. Сямігосцічы. НАЖЫВА'ЦЬ незак. Нажываць, заводзіць. Коль ту Ьем'ю будзеш нажывац? Запясочча. НАЖЫ'М м. Цяжкасці, нястача. Нажым у нас зарэ з грошыма, на сынове веселле потрата веліка була. Пагост. Тогды буу нажым з хлебом. Кароцічы. НАЖЫРОВА'ЦЦА зак. Накарміцца, наесціся. От нажыровиласа, ледзь ідзе. Сямігосцічы. НАЖЫ'ЦЦА зак. 1. Нажыцца, доўга пажыць. Як добрэ, то нажывесса, а як горэ, то наплачэсса. Старажоўцы. 2. Нажыцца, лёгка ўзбагаціцца. Вон прыёхаў только нажыцца тут, а не людзёй лечыць. Старажоўцы. 3. Прыдбацца, паступова з'явіцца. Усе нажылдса, а сем'ь нема. Хотамель. НАЖЬГЦЬ зак. Прыдбаць. Ек чоловек жыву, то усе нажыве. Кароцічы. Вон нажыве тую спецыяльносць, вона ёму ні к чому, які вон доктор! Сямурадцы. Нажыў прыяцеля. Бярэжцы. НАЖЭФЦІСА зак. груб. Наесціся, напіцца празмерна. Корова на одном месці нажэрласа травы. Цераблічы. Стараецца нажэрціса каждую недзелю i ходзіць по селу. М. Малешава. НАЗАВЯ'ЗВАЦЦА зак. Назавязвацца (пра гародніну i садавіну). Картопляў назавязваецца, будзе валом. Хачэнь. НАЗА'Д прысл. Назад, узад. Назад попхнь роза. Аздамічы. Да сябе, на сваё ранейшае месца. Побуў два годы i назад прыехаў, Луткі. Я, мабуць, поёду назад от