лІ людзі просто надодзевацца, што дзецей нема. Запясочча. НАДОДЗЕВА'ЦЬ незак. Надакучваць. Надодзевае i молодым за дзень ходзіць за товаром. Мачуль. НАДОДЗЕ'ЦЬ зак. Надаесці, абрыднуць. До того ўге надодзело, больш не могу. Альшаны. I ехаць надодзее, ато шчэ іці ногамі! Хотамель. Я к тобе не надодзене лежаць дзень i ноч? M. Малешава. Гддзі плакаў, надодзеў, дай спаць! Кароцічы. НАДОЕ'СЦІ зак. Toe ж. Надоёсць нося да ходзя. Запясочча. Ты ўжэ надоела мне, як та жоўна, жоўнаеш i жоўнаеш! Старажоўцы. НАДОКУ'ЧЫЦЬ зак. Toe ж. Я к ты мне надокучыла! Луткі. НАДОЛУ'ЖВАЦЬ незак. Надбаўляць, дапамагаць пакрыць нястачу. Усе я надолужваю. Вон знае, шо маці надолужыцъ, еслі не хватие. М. Малешава. Забяспечваць. Я его надолужвала i рубашочкамі, i чоботочкамі. Мачуль. НАДОЛУ'ЖЫЦЬ зак. Надбавіць, задаволіць патрэбу. Надолужыў — зробіў добаўку робоце. Мачуль. НАДОМОХГ прысл. Мудрагеліста, алегарычна. Яіколі вон прамо не говорыц, a ўсе надомохі. Тураў. НАДОРВА'ЦЦА зак. Надарвацца, падарвацца. Haдорваўса да ёнку наробіў на ўсе село. Верасніца. НА'ДСУСЕНЬ прысл. 1. Пад восень, ранняй восенню. Надосень вон прыехаў. Запясочча. Було надосень так, ек вон ўмёр. Чэрнічы. 2 ж. Першая палова восені. На глыбдкую наддсень воно з'едаецца не короўмі, то коньмі.: Старажоўцы. НА'ДОУБ м. Асталоп, неразумны (звычайна ў параўнанні). Стоіць, як надоўб! Старажоўцы. НА'ДОУБЕНЬ м. 1. Дэталь у санях, планка паверх намарзняў. Луткі. 2. Асталоп, неразумны. А шчо ж ты стояла, як надоўбень, трэба ж було казацъ шчо! Старажоўцы. Чогд ты крычыш, як той надоўбень? Там жа. Бесталковы чалавек. Надоўбень прыехаў, нічого не ўмее. М. Малешава. НА'ДОУБНЯ ж. Планка, якая накладаецца наверх намарзняў (у санях). Хотамель. НА'ДОУГО прысл. Надоўга. А ву надоўго прыёхалі? Хачэнь. Коўбасы мо кдлісь не робілі надоўго? Верасніца
Дадатковыя словы
зедаецца, надодзеваць, надодзець, надоесці, надокучыць, надолужваць, надолужыць, надолўжвала, надорвацца, надоуб, надоубень, надоубня, надоуго, надсусень, роббце, хватйе, чоботбчкамі
1 👁