Тураўскі слоўнік (1984). Том 3. Л-О. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

НАГ ЛУМГЦЦА зак. Насмяйцца, наздзекавацца. Ты з мене Наглуміўса, доволі ужэ! Старажоўцы. Абмануць давер'е. Наглуміўса з дзёўкі. Цераблічы. НАТЛУХО прысл. Усутыч, без прамежкаў. Кблісь наглухо садзілі картоплі, кідалі радок поўз радок. Запясочча. НАТЛЫ прым. 1. Вялікі, высокі. Наглы порос лён. Запясочча. Наглы горшчок на кашу. Крэмна. Наглые такіе зубы, бы борона. Бярэжцы. Вялізны, агромністы. То буў кожушок ниглый, мо з поўпуда важыў. Тураў. 2. Нахабны (новае?). Нічого от его не ўцечэ, такі ўжэ наглы чоловек. Верасніца. Д Н а г л э лi х о. Раптоуная вялікая бяда, гора. Хай на ёго наглэ ліхо найдзе! Старажоўцы. НАГЛЫТА'ЦЦА зак. Наглытацца. Вутва наглытаецца п'яўг, пбуненьке воле! Запясочча. НАТЛЯД м. А Н а гл яду нема. Пра вельмі прыгожае. У городзе усе такое хорошэ, шо й нигляду нема! М. Малешава. НАГНА'ЦЬ зак. 1. Дагнаць. Собака кота нагонщъ. В. Малешава. На, нагэні Сцёпіка i оддай! Верасніца. Ідзі скоро, то беду нагенёшf ідзі помалу, то беда цебе нагенё (прымаўка). М. Малешава. 2. Нагнаць, наперці. Смигу нагнало. Запясочча. Мах бакулу нажэнё на той берозі, не разоб'еш. Мачуль. НАГНЕ'ВАЦЬ зак. Пакрыўдзіць. От коб ву не нагнёвалі да далі картоплі мне. Кароцічы. НАГНЁТ м. Цяжар, груз для прыціскання. Положи под нагнёт, хай отцечэ сыр. Старажоўцы. Немцы бороны з нагнётом пускалi по дорозі (каб выявіць міны). В. Малешава. Прыгнёт, уціск. Мы под нагнётом панбу дваццаць год жылі. В. Малешава. НАГНУ'ТЫ прым. Нагнуты, шахілены. Я нагнута була да розогнуласа. Хачэнь. НАГНУ'ЦЦА зак. Нагнуцца. Ані нагнуцца, ані розогнуцца! Цераблічы. Вона нагнуласа піць воду, а тэ дзіця i ўпало. Бярэжцы. НАГНУ'ЦЬ зак. Нагнуць, нахіліць. Вон засёк берэзіну да нагнуў её. Хачэнь. НАГНЮСГЦЬ зак. Напаскудзіць. Вона нагнюсыа, то нехай прыбірае. Мачуль. За тое, шчо вон нагнюсіў пану, мы ему одступШ тую зёмлю. Там жа. НАГОВА'РВАЦЦА незак. Дамаўляцца, згаворвацца