Наводна корова не сколола нашое, а друга хоцела, то отогнау пастух. Дварэц. НА'ВОДОМ прысл. Следам, як на прывязі. Наводом за ёй пошла. М. Малешава. Та рыжа ходзіць наводом за ім. Сямігосцічы. НАВО'ЖВАЦЬ незак. Навозіць, навожваць. Навожваем гліну на ток у клуню. Хотамель. НАВОЗГЦЬ зак. Навазіць. Буу ў Сохвены, навозіў ей лесу. Верасніца. НАВО'Й м. Навой, на які намотваюцца ніткі асновы. На навой накачваецца аснова. Запясочча. НАВО'ЙКА ж. Навой, на які намотваецца палатно ў кроснах. Бярэжцы. НАВОЛОКА'ЦЬ незак. Нацягваць, наганяць. Наволокае хмару, мабуць, дождж будзе. М. Малешава. НА'ВОЛОЧ ж., зб. Набрыдзь, прыблуда. Вона туболка} а я — наволоч. Верасніца. Абу-екая наволоч за* мене чэпляецца! Запясочча. Наволоч, воны ж чужые ў селе! М. Малешава. НА'ВОЛОЧКА ж. Навалачка. Наволочка верхня ў подушцы. Луткі. НАВОЛОЧЬГЦЬ зак. Нацягаць, навалачы. Наволочыла столько сена, шо й залётовало. М. Малешава. НА'ВОРОТ м. Заход або заезд туды i назад. Трыма наворотамi ездзіў у лес. Тураў. Ужэ другім наворотом грыбы несуць. Хачэнь. НА'ВОРОЦЕНЬ м. Верхняя бэлька ў сцяне, якая ідзе праз усю даўжыню хаты. Ужэ положылі наворотні. Аздамічы. НАВОРОЧД'ЦЬ незак. Наварочваць, спрабаваць гаварыць па-іншаму. Пожыла трошкі да наворочала на іх слова. Верасніца. Моя дзёўчынка усе наворочав (пра спробы гаварыць). Кародічы. НАВОРО'ЧВАЦЬ незак. Навальваць, наварочваць. Прамо подбіваў эты гной, наворочвау на воз І прыбіваў. Кароцічы. НАВО'РЫСТЫ прым. Пахілы, нахілены (пра дрэва). Наворіста сосна цъворда. Запясочча. НАВОСТРЫ'ЦЬ, НАГОСТРЫ'ЦЬ зак. Навастрыць, натачыць. А дзе ты сокеру навостріў? Пагост. Я ходзіў да нагострыў пілу ў кузні. Кароцічы. НА'ВОЧЫ прысл. A H i н а в о ч ы. Пра нежаданне
Дадатковыя словы
абў-екая, бўдзе, навойка, наволокаць, навороцень, наворочваць, наворочдць, наворысты, навострыць, навочы, нагострыць, тўбол
2 👁