МУФЗАЦЦА незак. Пэцкаць твар. Вона шчэ горыі мурзацьмецца, як скажэш мурза. Кароцічы. МУРЗЕ'ЛЯ м. i ж. Мурза. Ходзі, мурзеля, не седзі ў гразё. Любавічы. МУФКАЦЬ незак. Мурлыкаць, мармытаць, падавадь голас паціху. Кошка муркае сама собе. M. Малешава. Нешчо собака мыркае. Аздамічы. Іду да сама собе муркаю. Кароцічы. Сама собе песні муркала. Хачэнь. МУФКНУЦЬ зак. Падаць ціха голас. Наши куры поўз ёго доўбаюць, а собака не муркне! Хачэнь. МУРКОТА'ЦЬ незак. Мурлыкаць, мармытаць, падаваць голас паціху. Мала наша нешчо сама собе муркочэ. Хотамель. МУРЛА'ТА ж. Апошняе бервяно ў зрубе, да якога мацуюцца кроквы. Аздамічы. МУФНУЦЬ зак. Мармытнуць, падаць голас паціху. А коб тобе мурнуў, коб тобе отозваўса! Буразі. Нігодны ні мурне, ні отзовецца. Запясочча. Моўчалі, ні мурнулі, ні отозваліса. В. Малешава. Ніхто ні пісне, ні мурне ў хаце. Луткі. Hi пісне, ні мырне! Аздамічы. МУРОВА'НЫ прым. Мураваны. Стоўб мурованы стоіць. Сямігосцічы. МУРОВА'ТЫ прым. Цёмна-шэры. Носілі муроеату cetry. В. Малешава. МУРОВА'ЦЬ незак. ГІоўзаць, заседжваць. Помуй міскі да постаў, то мухі коло іх муруюць. Луткі. Еж скорой да трэ попрыбіраць, шоб мухі не муровалі. Верасніца. Рабіць гняздо. Мурашкі муіруюць собе мураўнік. Альгомель. МУРОТ м. Мурог. Мурог порос на посёлі. Пагост. Мурог на дворэ росце, a качкі не едзяць, дай хлеба. В. Малешава. Наросце на моёй долоні мурог, тогды воны завоююць Росёю. Там жа. Хто мурог рве, то кажуць, не рві, бо дождж будзе іці. Луткі. Памянш. м у p о ж 6 к. На му рожку гуляюць у хутбол. Запясочча. МУФОЖ м. Будаўнік, каменшчык. Вон мурожэм роботае, дома робіць. В. Малешава. МУРСУЖЫНА ж. Травіна. Вупусці порося, нехай еку мурожыну з'есць! М. Малешава. МУФБІ прым. Светла-карычневы. Мура корова i не чорна i не бела, нека гнеда. Аздамічы. С поросль так'ье мурые грыбы. Луткі. Муры конь похожы на серого. Альшаны. Мурая на жонку кажуць, бо чорная. М. Ма
Дадатковыя словы
вўпусці, екў, зесць, муркотаць, мурлата, муроваты, муроваць, мурўюць, мўрзацьмецца, такье
3 👁