льну, канапель. Дзве жмені — лавка, а взесець лавок — взесяток. Луткі. Лавка — гэто дзве жмені да ўмёсто. Старажоўцы. А чотыры жменькі лёну, то лавка. М. Малешава. Твоя така, добра церніца, шчо я ек бачыш сцёрла тры ладкі льну. Кароцічы. Перэпіваю лавку конопель, шоб до году буу сынок, ек пень (вясельнае пажаданне). Старажоўцы. 3. Дзіцячая песенька, пры выкананні якой дзіця пляскае далонямі. Му спеваем лавку: ладкі, ладусь, побіліса бабусі. За екёе ліхо — не седзелі ціхо. Луткі. 4. Спосаб завязвання хусткі (хустку згортваюць у жгут i абвязваюць кругом галавы). Ладкамі заўязвалі хустку дзеўчата. М. Малешава. Я шчэ малёнька була, да тоды лавку носілі. Луткі. Памянщ. л адочка. Лавочка була — дзве жменькі скручвалі. Хачэнь. 3 картопляное мукі ладочкоў напеклі. В. Малешава. ЛА'ДНО часц. Добра, хай будзе так. Ну, ладно, оддам тобе гроьиы. Хачэнь. Ладно, ты вугодовала дзеці, то й порадкуй. Старажоўцы. ЛАДОВА'ЦЦА незак. Збірацца, рыхтавацца. Ладуйцеса спаць собе! Чэршчы. ЛАДОВА'ЦЬ незак. Рыхтаваць, парадкаваць. Ек плелі лапці, то надратэ полосье ладовалі у верчэ. Тураў. ЛАДСУМ прысл. Парадкам, як трэба. Трэба ладом коб усе було. М. Малешава. Памянш. л а д к о м. Сямурадцы. ЛАДО'ЧШК, НАДО'ЧШК м. Бадзяга, прэснаводная губка. Ладочнік вуймі да вусушы, то колючэ-колючэ! В. Малешава. Як наложу того надочніка, то нога загарваецца. Там жа. ЛАДОТІІКА ж. Л У л а д б ш к i. Дзіцячая гульня. У ладошкі гуляюц, ложаюц шчком да б'юц. Тураў. ЛАДУТТКА ж. Брыж, складка (на адзенні, вопратцы). Колісь прасоу не було, то клалі сподніцу под камень, коб гэтые ладункі дзержаліса. Луткі. У Клаўшыхі е ешчэ світка ў ладунках, такіе шырокіе ладункі, як у гармоніку. Там жа. ЛА'ДЫ мн. А П л е с к а ц ь у лады. Пляскаць у далоні. Ужэ ў лады плешчуцъ, шчо прылецеў веселец. Рубель. ЛА'ЗЩЬ незак. Лазіць. Мо воны лазілі на тэ стоўпу? Запясочча. Покарай хлопца, шо лазіць у клубніку
Дадатковыя словы
бюц, вўймі, вўсушы, ладовацца, ладоваць, ладочшк, лазщь, надочшк, стоўпў
5 👁