ЗАГОЛЕ'ЦЬ зак. Згалець. Нема ні мелу ў мого человека, нічдго — усе заголёло! B. Малешава. ЗАГОЛОСГЦЬ зак. Загаласіць. Заголосіла, куды ты мене везеш! Кароцічы. Ох, а эта бедна маці ек заголосіць! Бярэжцы. ЗАГОЛУ'ХА ж. Запазуха. Дзеды нашы колісь казалі только заголуха,, гэто цепер сталі казаць запазуха. Луткі. ЗАГО'ЛЬВАЦЦА незак. Загольвацда, агаляцца. Дзіця мое, не трэба загольвацца, сором! M. Малешава. ЗАГОМОНГЦЬ зак. Загаманіць, загаварыць. Загомонілі ўсе. Запясочча. ЗАГО'Н м. Загон. Сеялі загон жыта, загон проса, загон картопляў. Хачэнь. Памянш. з а г 6 н e ц. Полянку порэжуць на загонцы. В. Малешава. ЗАГОНСУЗІЦЦА зак. Надзьмуцца. Загонозіўса, шо я рукі не noday. Пагост. ЗАГО'НЬВАЦЬ незак. Заганяць. Дажэ свіней загоньвалі i месілі ток у гумне. В. Малешава. ЗАГОРНУЛЩ А зак. Завярнуцца, загнуцца. Загорнуўса коўнер. М. Малешава. ЗАГОРНУ'ЦЬ зак. 1. Закруціць. Загорні пальца порэзаного. Луткі. 2. Зачарпнуць. Загорні воды ў ведрэ. Луткі. ЗАГОРОВА'ЦЬ зак. Зарабіць. Дайце мне, шо я загоровала за п'яць год. М. Малешава. ЗАТОРОДА ж. Агароджа. Загороды одные там, шо нельга конём проехаць. Луткі. ЗАТОРОДЗЬ, ЗАТОРОДЖ ж. Загарадзь. Браліса за загородзь, бо гразі багато, не пройці. М. Малешава. ЗАГО'РТАЦЬ незак. Заграбаць. Добрэ чужымі рукамi жар загортаць! (прымаўка). Хачэнь. ЗАГОРУ'СЦЩ Ь зак. Загрувасціць. Загорусціла ўсю печ! Запясочча. ЗАГОРУ'ХА ж. Працаўніца. Загоруха, аж кідаецца на ту роботу. Пагост. ЗАГОСТРЬГЦЬ зак. Завастрыць. Хоць ты колка на головё загостры ему, то свое право правіць! В. Малешава. ЗАГРОМСУСТА ж. Завал. Загромоста ў хаці, не прыбрала. Запясочча. ЗАГРУ'ЗНО прысл. Цяжка. То, цёця, вам много роботы, вам загрузно. В. Малешава
Дадатковыя словы
загбнцы, заголець, загоньваць, загорнуць, загороваць, загорусцщ, пяць
1 👁