ЗАГНЕ'ВАЦЦА зак. Загневацца. Скажи ей, а то загневаецца. В. Малешава. ЗАТНЕТ м. Скупеча. Тэ село — такі загнет, скупи люд. Бярэжцы. ЗАГНЕ'Т, ЗАГНЁТ м. 1. Дробныя трэскі, лучына. Насеклі загнёту подпалъвацъ дрова ў печэ. М. Малешава. Загнет клалі на посеет з лупленіцы, вон горыць зырко i без сопухі. Луткі. 2. Агонь. Клалі серэд хаты огонь, то звалі загнёт. Кароцічы. ЗАГНЕ'ТА ж. Тое ж. Тые годы быль коміни, не было коросты, зробілі комінка, то й палілі загнетою. Мачуль. ЗАГНІВА'ЦЦА незак. Загнівацца. Хвоя загніваецца з кдрэня. Хільчыцы. ЗАГН Щ ГЦЦА зак. Запячыся. Ужэ загніціўса хлеб, зап'ёкса, зарумянеў. Кароцічы. ЗАГНО'Й м. Загнаенне. Загной у чыраку, шоб вучавіў, то мо б пропаў. Пагост. Зняць кору, коб не буў загной. Запясочча. ЗАГНУЗДА'ЦЬ зак. Закілзаць. Верасніца. ЗАГНЮ 'СГЦЬ зак. Забрудзіць. Загнюсіў косцюма, трэ ёгб ўстрбіць i сціраць. Аздамічы. Голубы гору загнюсыі. Усе чисто позгнюшвалі. В. Малешава. ЗАГОВОРА'ЦЬ незак. Замаўляць. Заговоралі под од мушэй. Кароцічы. Кроў заговорайце мне, коб не пошла. Луткі. ЗАГО'ДА ж. Хабар. Трэба екую загоду маць, шоб ему даць. Хачэнь. ЗАГОДЗГЦЬ зак. Задобрыць, падкупіць, даць хабару. Гэта шляхта загодзыа землемера. Хачэнь. Не будзе суду, загодзШ воны суд. Запясочча. ЗАТОДЗЯ' прысл. Загадзя. Загодзя трэба зробіць. Аздамічы. Загодзе перэд с'ятком трэба ўсе зробіць. Луткі. Загодзя трэ було казаць. Верасніца. ЗАГОДОВАЛДЬ зак. Адгадаваць, адрасціць. Загодоваў бороду. Верасніца. ЗАГОГЦЦА зак. 1. Загаіцца. Покаль — гразі напрэцца дай загоіцца (пра рану). Запясочча. 2. Забрудзіцца. Загоілосо ведро, шо й не можно рукі ўложыць. В. Малешава. ЗАГСУЩЬ зак. Загаіць. Ніяк не можно загоіць раны. Луткі. ЗАГО'ИВАЦЦА незак. Загойвацца. Зацегае рану, то ўжо вона загойваецца. Луткі
Дадатковыя словы
вўча, загнета, загнуздаць, заговораць, загода, загоивацца, запёкса, комінй, лўпленіцы, сятком
1 👁