Старацца. Я буду ім журыцца, хай самые думаюць про тэе. В. Малешава. ЖУ'ХНУЦЬ зак. Шуснуць, раптоўна скочыць (у ваду). Як жухнуло нешчо ў воду, аж брдхнуло. Цераблічы. Я жух у ту воду по колено! Луткі. Пыхнуць (пра агонь). Огонь жухнуў, ек карасіны лінула на дрова. Верасніца. ЖЫВА'ВЫ прым. Жывучы. Нема нічого такого жывавого, ек человек. Запясочча. Жвавы, рухавы. Жывавы дзядзько вон, той Іван, сюд-туд i нема ёгд. Луткі. У юны жывавые. Аздамічы. ЖЫВЕ'НЬКІ прым. 1. Памянш. да жыву. Да побегла, да захваціла шчэ жівенького. Бярэжцы. 2. Кддкі, выразны. Жувёнькім цвіце молочай. Хотамель. ЖЫВЕ'Ц м. 1. Чысты жоўденькі пясок; слой такога пяску на глыбіні. Луткі. 2. Слаба ссуканая нітка. Хотамель. 3. Шнур, да якога прывязваюцца вочкі ніта. Жывёц — подоўжна нітка, на екую кобулкі ўязалі. В. Малешава. ЖЫВЁЛА ж. Жывёла. Надумаўса, шо i не надо знаць, як жывёла говоріць. Бярэжцы. I жывёлі без ласкі погано. Пагост. ЖЫВЁЛІНА ж. Жывёліна. Яка жывёліна i то шкода, а то ж чоловек! Верасніца. ЖЫВГ'ЦА ж. 1. Жывіца. Запясочча. 2. Нешта спажыўнае. Сонцэ-колонцэ, у серэдзіне жывіца, хто не одгадае, не будзе век жэніцца (загадка). Соўнёчнік (адгадка). Цераблічы. ЖЬІВІ'ЦЦА незак. Жывіцца, харчавацца. Воронякі падлом жыв'яцца. Верасніца. Людзі того звёра, шо м'ясом жывіцца, не едзяць. Пагост. ЖЫВГЦЬ незак. Мучыць, здзекавацца. Той пан жывіў народ страшно! Верасніца. ЖЫВСУЕ н. Выдумкі, хлусня. Цераблічы. ЖЫВОКО'СТ м. Расліна жывакост. Як мне перэ6Ш руку, то я піла жывокост i мочыла руку, i зросласа. Хачэнь. Жывокост росце тожэ пры лугу. Хачэнь. ЖЫВОСГЛ м. Дзівасіл. Ж жывосіла корня лекарство е. Альпень. ЖЫВОСО'Л, ЖЫВОСО'ЛЬ м. Расол, у якім вытрымлівалі мяса для даўжэйшага захавання. Жывосдл варылі: каляндру, лаўрову ліст кідалі, ек картдпліна ўсплыве, то ўжэ добры жывосол. Верасніца. Хто poЬіць жывосол да просольвае тые сцёгна пару недзель