луччы. Запясочча. Сало, як жур. Старажоўцы. Мукі з оўса намочым, скісне, нацадзім на сіто ці ў рукаў, да той цыд варым на жир, а лупу остаюцца. Кароцічы. Просею отрубоў, налыо цёплою водою, коб кісло, процэджу, а ўжэ водзічку вару — i то мы зовём жур. Луткі. Памяти. ж урок. Молоко зробілоса, бу журок. Кароцічы. ЖУРАВЕ'ЛЬ м. 1. Журавель. Яйка ў жураўля недобрые. Мачуль. Жураўлё на журавіны ў лес лецяць увосень. Луткі. 2. Журавель (для даставання вады). Журавель у колддзеці колісь буў. Вераеніца. 3. Аплеценая лазой бутля для гарэлкі (на 7 л). Журавель — гарцдва пляшка. Дварэц. ЖУРАВГНКА ж. Журавінка (адна ягада). Погледзела — а коб тобе журавінка ў хаці! Верасніца. ЖУРАВГНЫ мн. Журавіны. Колісь журавіны булі, так журавіны! Дварэц. Трэбо почавіць журавіны i піць, кажуць, гэто помогав от рака. Хачэнь. ЖУРА'УКА ж. Дэталь у кроснах, на якой трымаецца ніт. Ніты на журиуках вісяць. Пагост. Выраз у ставу. Жураўка одбілас у стацвінё. В. Малешава. У жураўку ўкладаецца полоцённэ вороціло. М. Малешава. Уключына (у лодцы). Сямігосцічы. ЖУРБА' ж. Журба, туга, скруха. Журба на душы. Запясочча. У плачэ да ў журбё жывеш. Пагост. Журба мене з'ела, ссушыла, зморыла, з ножок поваліла (з песні). Сямурадцы. Памянш. ж у р б о н ь к а. А я той журбонцы да не покоруса, пойду ў корчомку горэлкі nari'юса. Вуп'ю я кватырку, вуп'ю я другую, ці не прызабуду журбоньку ліхую (з песні). Сямурадцы. ЖУРБОВА'ЦЬ незак. Сумаваць, гараваць. Сёрая гуска, дзе ты бувала, дзе журбовала? — За сінім морэм дзеці годовала (з дзіцячай песні-вяснянкі). Верасніца. ЖУРЬГЦЦА незак. Журыцца, сумаваць. До вёку буду я журыцца по ём. Запясочча. Под'есса, шоб дома не журыліса (прыказка). М. Малешава. Бедаваць, перажываць. Ек дзеці малые, то журымса, шчо не даюць спаць, ек болыиые — зноў не спімд. Луткі. Не журыса по мне, мне тут добрэ. Хачэнь. Журымоса, ек ту корову прокорміць. Аздамічы. Непакоіцца,турбавацца. Вон ужэ начынае буць хазяіном, а то нічым не журыўса. Луткі. Журыцца, шчо ёй трэба косіць, да негожа. Бярэжцы