Тураўскі слоўнік (1982). Том 2. Д-К. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

ЕРШ У'Н м. Toe ж. Ершуны колючые беруць i ўночэ. Луткі. ЕРШ ЬГЦЦА незак. Яршыцца, Ершыцца воўк у воўкоўне (прыказка). Мачуль. ЕСКО'ЛІЦЦА незак. Не ўступаць, вішчаць. Есколіцца свінья погана! Старажоўцы. Е'СТОНЬКІ незак. ласк. Есці. Естонькі захоцела, дочко? M. Малешава. Е'СЦЕКА незак. Есць. Робота есцека, трэ робіць. Хачэнь. У лесі шчо хоч есцека. Сямурадцы. Не бачу, дзе вон есцека. Луткі. Е'СЦІ незак. Есці. Mo компот есцімеце? Запясочча. Сорокі яблука едзяць, падзёўбаных богато. Дварэц. Мой бацько есць i есць, а я наеўса. Чэрнічы. А хлеба не хочуцъ есці, бадай на іх ліхо. Верасніца. Корова бурак! есць, ек не ў себе. В. Малешава. 3 молоком кісель емо. Там жа. А Ё с ц і з у б а м і. Шчыраваць, працаваць заўзята. Вона ж ела зубамі гэту пражу. Цераблічы. Е'СЦІСА незак. 1. Грызціся, сварыцца. Толькі едзяцца да сварацца. Хачэнь. 2. Есціся, спажывацца. Цепер не так, ек гэто колісь сало елосо. Верасніца. Е'ХАЛО н. экспр. Паездка або транспартны сродак. Поехаў, на чорта було тэ ехало! Дварэц. Плохе ў цебе ехало (пра матер у лодцы). Верасніца. Е'ХАЦЬ незак. Ехаць. Браты едуць no cenof а вон не хочэ. Сямігосцічы. Ек едзеш, то воз пішчыць: «З 'еў салоt з'еў сало!» Луткі. Не едзьмо, ночуймо. Альшаны. А Нi с е ў н i е х а ў. Пра адсутнасць цікавасці да асобы. Мне твой Лёня ні сеў ні ехаў. Хачэнь. ЕШ ЧЭ', ШЧЭ прысл. Яшчэ. Бутэлька боклатая да ешчэ з вухом. Сямурадцы. Я б i цепер шчэ вуткала ту рогожу. М. Малешава. Як там твое бацькі жывуць, шчэ ходзяць трохі? Пагост. ё выкл. Пры неадабрэнні, здзіўленні. Ё, несолдные гуркі будуць, то ж я толькі солі ўсыпала! Луткі. ЕЛКА ж. Елка. 3 ёлкі робілі дудкі. Хачэнь. У одного