чэнь. О бра, духом хлопцы ростуць, ба, булі малые, а ўжэ вурослі. Луткі. ДУХО'ТА ж. Духата, гарачыня i парнасць. Прыгнаў коровы рано, духота така на дворэ. Сямігосцічы. ДУХО'ЦЬЕ н. Гарачыня i парнасць. Ну, цепер будзе й духоцье! Луткі. ДУЦЬ незак. Дзьмуць. Вёцёр неўдобны дуне, круціць, бурыць. Кароцічы. Вецер не перэстае, а усе дуне которы дзенъ. В. Малешава. ДУЧА'ЙКА, ДУЧЭ'ЙКА ж. Дзірка, норка, уваход у дупло. Дзяцёл дучайку зробіў. Аздамічы. У ту дучэйку ў жорнах сыплецца зерно. Буразі. ДУ'ЧКА ж. Тое ж. У стозі дучкі робілі. Запясочча. ДУША ж. 1. Душа, жыццёвая энергія чалавека. Дзем'ян, душа вон, а ходзі сено згрэбом. В. Малешава. Не попадзе ў душу, одно ў році будзе. Дварэц. Ходзіш — абы. душа без цела. Запясочча. Церпі, душэ, хоць не хороша (прымаўка). Там жа. 2. Чалавек як жывая адзінка. Душ шэсць у ее сем'я. Запясочча. На дзедах кожна душа тры потапЦэ з місы возьмё. Аздамічы. 3. Паветраны пузыр у рыбы. Аздамічы. 4. Падстаўка ў рэзанатары скрыпкі. У серэдзіне e подстаўка така, зовецца душа. Запясочча. 5. Падкладка ў шапцы. Порваў душу ў шапцы. Хільчыцы. ДУШ НІ'К м. Любы праход (дзірка) для паветра (у лёдзе, дудцы, фундаменце). Робіць душнік i ставіць рэшэмёту на рыбу. Мачуль. ДУ'Ш НО прысл. Душна. Душно, воду п'еш. Дварэц. ДУ'ШНЫ прым. Душны. Чоботы тые рэзіновуе душные! Сямурадцы. ДУШ О'НІКІ мн. Тушаная бульба. Аздамічы. ДУШ Ы 'ЦЬ незак. Душыць. Собака душыць вуценята. Аздамічы. ДЫБА'ТЫ прым. Цыбаты. Аздамічы. ДЬГБАЦЬ незак. Дыбаць. Дзіця дыбае, вучыцца ходзіць. Аздамічы. По хаце будзеш дыбаць, бы бусько no болоту. Луткі. Калека, a шчэ i дыбаць пошло, танцоваць! Запясочча. ДЫВА'Н м. Тапчан. Тутака булі i табурэткі, i дываны. Дварэц. ДЫГА'ТЫ прым. Цыбаты. Вырос некі велікі, дыгаты. Сямігосцічы. ДыГаты — ногі длінные, не йдзе, а dŭfae. Там жа. ДЫ ГОВА'ЦЬ незак. 1. Выяўляць узбуджанасць
Дадатковыя словы
бўрыць, говаць, дземян, дучайка, дучка, дучэйка, дыбаты, дўдцы, дўне, онікі, пеш, семя
3 👁