драпенула од іх! M. Малешава. Кот як драпенуў! Альтаны. ДРА'ПІНА ж. Драпіна. Загоілас, a була веліка драпіна. Аздамічы. ДРАПНУ'ЦЬ зак. 1. Драпнуць. Я к кот драпнё, то нарывав. Цераблічы. 2. Пабегчы што ёсць сілы. Дрипнуў, онно дым пошоў. Аздамічы. ДРА'ТВА ж. Дратва. Дратва з ніток порцяных робіцца. Цераблічы. ДРАХЛЕЧ'Е н. зб. Слабыя, няздатныя да работы людзі. Таке ўжэ драхлеч'е му. Дварэц. ДРА'ХЛЫ прым. Худы, слабы, спарахнелы. Той вулей драхлы, коб упаў, то россыпаўса б. Хачэнь. Драхла корова, одные рэбра. М. Малешава. Драхлую тарэлку беруць на весельі i кьдаюць на дол. В. Малешава. ДРАХЛЯ'ЧЫНА ж. экспр. Нягожы, слабы чалавек. Драхлячына ты, наилчо ты мне! М. Малешава. ДРА'ЦЦА незак. 1. Аддзялядца слоем пры шчапанні. Не будзе драцца кажна смоліна. Цераблічы. А воны не друцца, ліповуе. В. Малешава. 2. Скрэбціся. Собака чуў да драўса, але быў прывуязаны. Луткі. ДРАЦЬ незак. Дзерці лазу, пер'е. Лозу друць да лапці коверкаюць. В. Малешава. Заколупіць топором i дрэ. Тураў. Невелікі зароботок пер'е драць. Дварэц, Абдзіраць крупы. Крупы драць у Горынь возілі. Альпень. Разворваць цаліну. Цеперэка дралі ту цэліну. М. Малешава. Капаць кіпцюрамі. Борсук нору дзерэ. Запясочча. Рабавадь вуллі. Раныиэ i медзведзь драў вульі. Бярэжцы. Рабіць дранку. Дранку дзеруць. Альшаны. Рваць (на кавалкі). На ленточкі тэ дрэ да тчэ. Мачуль. Крычаць (пра птушку дзеркача). Дзеркач дзерэ, то й коса берэ, а як перэстаў драць, то перэстала i коса браць (прымаўка). Кароцічы. Д Р А ў Ь В Ш А ж. Нітка дратвы. Драцьвіну іссучэ i смолою насмоліць. Луткі. ДРАЧ м. 1. Прылада для сцягвання гною з воза. Драч зроблены з ясеневое палкі з двума сучкамі. Запясочча. 2. Венік-дзяркач. Ты, дочко, уперэд драч возьмі да пошаруй ім подлогу. Пагост. ДРА'ЧКА otc. J. Паз у бервяне. У дзерэве вубірае драчку, шоб туды клоч'я наложыць. Ложыш драчку на то клоч'е, шоб прыстало. Сямігосцічы. 2. Прылада ў цесляроў, якой адзначаюць лінію падгонкі бервяна да
Дадатковыя словы
драхлече, драчка, дрйп, клоче, клочя, пере
8 👁