бочкі глушылі доўбешкою. Мачуль. 2 экспр. Някемлівы чалавек, дурань. Доўбешко, послухай, шо тобе людзі скажуць! Верасніца. ДО'УБНЯ ж. Доўоня. Запясочча. ДОУБЦГ незак. Дзяўоці. Цеплюкі почалі доўоці просо. Альшаны. Д О 'УГГ прым. Доўгі. Нагле доўгі корэнь у буракоў. M. Малешава. ДО'УГО прысл. Доўга. Ек доўго роса, то будзе дождж. I ек нема росы, будзе дождж. Луткі. ДОУГОВА'СТЫ прым. Даўгаваты. Етые нейкіе доўговастые бані. Дварэц. Від у ее доўговасты, нехороши. Пагост. ДОУГОВЕ'ЧНЫ прым. Які доўга жыве. Як poдзіцца, то прыходзяць бабу i на нешчом познаюць, ці будзе доўговечны, ці скоро помрэ. Хачэнь. ДОУГОВГДЬІ прым. 3 доўгім тварам. От ідзе доўговіды, від доўгі, як зелезняк. Сямурадцы. ДОУГОНСУСЫ прым. Даўганосы. Такі доўгоносы мой чоловек, шчо гледзець не могу. В. Малешава. ДОУГСУЦЬЕ, ДОУГУ'ЦЬЕ н. зб. Тое, што доўгае. Гэто доўгоцье сплаўлялі по рэцэ (пра сплаўны лес). Хачэнь. Доўгуцье. М. Малешава. ДОУЖ м. Унутраная крышка, якой закрываюць уваход у калодачным вуллі. Аздамічы. ДОУЖ ЫНА' ж. Даўжыня. Сеткі петдзесят метроў доўжыны. Луткі. ДОУЖ Э'ЗНЫ прым. Вельмі доўгі. В. Малешава. ДОУЖЭ'ЛЕЗНЬІ прым. Тое ж. Его буў доўжэлезны загон. Луткі. ДОУЖЭ'ЛНЫў прым. Toe ж. Аздамічы. ДОУМЕўЦЦА, ДОУМ ГЦЦА зак. Дадумацца. А вале шо доўміліса: клалі лён на ямку i сушылі. Дварэц. / скажыце, доўміліса: узялі ў яшчык землі наклалі. Луткі. Трэба ж доўміцца откруціць лапою, от коцішчэ! Хачэнь. ДОУНА'ЙЛО н. Той, хто стогне, скардзіцца, наракае. От неке доўнайло, доўнае i доўнае! Луткі. ДОУНА'НІЕ н. Бясконцыя стогны, скаргі, нараканні. Шо с твоего доўнанія? Буразі. ДОУНАЛДЬ незак. Стагнаць, наракаць, скардзіцца, бурчаць нездаволена. Годзі ты доўнаў, нехто цебе слухае, шо ты доўнаеш. Цераблічы. Перэстанъ ты доўнаць, як лёг, то лежи там. Сямігосцічы. з
Дадатковыя словы
ббчкі, дзяўбці, доубня, доуговасты, доуговечны, доугуцье, доужэлезньі, доужэлныў, доуме^цца, доунайло, доунаніе, доўбня, доўбці, эзны
3 👁