тэксты НАЧЛЕГ НА БАЛОЦЕ Мы осенью ходзім за журовінамі. Журовіны по-колішнему, а по-цеперэшнему клюква. Колісь не казалі гэтак. То колісь ходзілі мы ўсе по ягоды далеко-далеко. Пошлі по журовіны з Едвілею (ужэ нема тоё бабы) удзьвох-удзьвох, ночовалі под саменькою Руднёю. Ужэ коло Руднщкое канавы ночовалі. Удзень добрэ було, так весело ўдзень! А як ужэ повечэрэло... Ужэ нацягалі мы собе дроў да поклалі жорош (такіе дрова кладом), а наверх наломім шыгі. Мох на этые дрова, бо так жэ ж не ляжэш на моху, вода там. Д а наломім шыгі ў лесу (вы ж знаеде эту шыгу), да ўжэ просцілаемса под бок, бо дзень жэ ж i ноч не вустоіш, трохі й прылягаемо. Д а наклалі посерэдзіне огню мы ўжэ з ею. А так ужэ сцёмнёло, да так ужэ невесело, шо ўдзьвох. Наклалі посерэдзіне огню, а з одного боку так прыбоч ц собе проел ала, а вона з другого. Д а полёгл! ўдоўж поўз огонь да позасыналі. Ну, стало світаць так ужэ, от розвіднёваць, да лежымо ўжэ, а певень: «Кукареку!» Я кажу на ее: «Двіле, а ты чуеш, ўжэ й пеўнё коло нас е?» Вона кажэ: «Это ж Рудня, набіць, блізенько. Вона прамо-прамо так о нам будзе». Д а ўсталі, да почалі браць журовіны. ЯК АРЫ ЕНТАВАЦЦА У ЛЕСЕ Я сама ходжу ў лесі. I цепер блуталаса ў том лесі сама. Як сонцэ ото е, то я по сонцу трохі розбіраюса, дзе домоўка. I я прыду сколь хоч по сонцу. О'то ўжэ, допусцім, як ідом у лес мы ўжэ осенью. Д а хмарно ж е, да дождж колі пойдзе, да йдом далеко за гэты лес, шо вы булі ото. Ото шчэ куды йдом, кончыцца ўжэ града, а потым начнецца болото й болото. Ну, я вам не скажу, колько кілометроў будзе туды. То мы йдом у тэ болото. Мо дзесець кілометроў того болота. А по том болоту такі нізенькі хвойнічок. Лесу нема там, вон не росце там. Д а такі нізенькі хвойнічок. То ўжэ як ідом туды мы, да ўжэ як негода яка, то ўжэ зговарваемса, прымету яку кладом. Мох які кладом, шоб не заблудзіцца. От ужэ мы тут булі, то знаем ужэ, у яку сторону домоў іці. То.ўжэ гэтак мы тамэка. А як сонцэ, допусцім, погода, то мы знаём, у які бок іці домоў по сонцу. I шчэ дна прыкмета ёсцека. Мох е наростае тожэ. Отсюль наростае, откуль сонцэ свеціць. То мы знаем, то йдом ужэ сюды, у гэту сторону, дзе мох остаецца. А то як бачыш закруцісса ў том болоці. ПРА П 'ЯВАК Колісь ловілі п'яўгі i стаўлялі на цело. Говорылі, шо спорчана кроў, да кпб уцегалі, ссысалі. Мы іх ловілі ў возеры да ў бутылках дзержалі, тые п'яўгі
Дадатковыя словы
жорбш, пяўгі
1 👁