шо ŭ дыхаць не можно. M. Малешава. Як ідзе, світкою махае, ажні курэво за ім. Сямігосцічы. КУРЬГЦЬ незак. 1. Дыміць, пыліць. Дзень погоды — i курыць песок! Цераблічы. Як спужаецца дзіця, то кураць, шоб пуд пройшоў. Луткі. Добры вечэр, коцубіхо, ці варыла еке ліхо? Ці варыла, ці курыла, абы добре говорыла! (прымаўка). Чэрнічы. 2. Курыць. Ідзі на двор куры — вушы не померзнуцъ. Сямурадцы. КУРЭ'НЬ м. Курэнь. На Майдане буу курэнъ рыбацки В. Малешава. Не во ўсіх булі на сеножаці курэт. Запясочча. Пры немцах седзелі ў куренях у лесі. М. Малешава. КУРЭНЯ' н. Кураня. Тураў. Памянш. к у р э н я т к о. Тураў. КУ'РЭУНЫ прым. Пыльны. Курэўны лён. Рамель. КУРЭ'Ц м. Курэц. Курэц! Дасцъ бацъко! Бярэжцы. КУРЭ'ЦЬ незак. Пыліць. Песок не песок, онно курве, як едзе. Сямігосдічы. КУРЯ'Н м. 1. Курыца з прыкметамі пеўня. Кур'ян— то ні кура, ні певень. Луткі. 2. Дзіцячая гульня. Завяжуць очы, круцяць, а далей за клямку дзержыцца, а его путаюць:— На чом стоіш? — На камені.— А шчо eci? — Квас.— Як цебе зваць?— Опанас.— То лові, дурень, нас.— Вон ловае, як зловіў, кажэ:— Чэрэпок масла, голова красна,— i познае, хто такі. Як познае, то я ўжэ кур'ян, як не, то вон зноў ловае. Луткі. КУСА'ЧЫ прым. Я.кі можа ўкусіць. Кусачы собака. Запясочча. КУСА'ЦЬ незак. Куеаць. Так як сталi ее комары кусаць, так вона як начала крычаць! Кароцічы. КУСЛГВУ прым. Які можа ўкусіць. Myxi куслівуе. ЛуткІ. КУ'СМАН м. Вялікі кавалак. Хлеба возьмуць кусман да молока. Верасніца. КУССУК м. Кавалак. Кусок мула купіла муць рукі. Дварэц. Ідзеш на часок — беры хлеба кусок (прымаўка). Верасніца. Роспусты кусок, не слухае ні бацька, ні мацер! В. Малешава. КУСТ ж. Куст. Вон воеваў? От седзеў под некім кустом! Сямігосцічы. Колі на стрэчэнье певень нап'ецца воды под стрехою, то на Юр'е вол наесца травы под кустом. Хачэнь. Свой куст прыцягае (прымаўка). Там жа. КУСТАРЭ' мн. Вялікія чатырохгранныя цвікі. Аздамічы
Дадатковыя словы
курэуны, курэць, курян, кўрыць, напецца, юре
2 👁