к у л а ч к у. Пра абудЖэнне без пары, уночы. В. Малешава. КУЛЕ'М прысл. Кулём. Заваліўса кулем i спіць. Пагост. КУЛЕ'Ш м. Малочная густая крупеня з пшана. То кулеш с самого пшони, а крупнік — с круп. Кароцічы, Як крычыць сова кулеш-кулеш, то нехто обродзіцца ў селе (прыкмета). Луткі. КУЛЕВА'ЦЬ незак. Рабіць кулі з саломы. Я пошоў кулёваць куле. Вераеніца. КУЛЕ'ВІК м. Чатырох-пяціпудовы мяшок. Принесла кулёвік картопелъ i кінула. В. Малешава. КУ7ІІК м. 1. Невялікі мяшок. Кулік мукі белой пудоў три, то мо п'яць рублей буу. Хачэнь. 2. Малы снопік для застрэшыны. Кулікі е двойные i тройные. Запясочча. КУЛГК м. Кулік-баранчык. Кулік на песочку яйца кладзе. Пагост. Кулік як леціць, то дудукае. Аздамічы. Кулік крычыць: «Грыцу-Грыцу, Грыцу-Грыцу, казаў бацько, дам целіцу, i корову круторогу, сватай мене, хоць убогу». Цераблічы. КУЛКТКА ж. 10—12 жменек ачышчанага льну ў звязцы. М. Малешава. КУЛЬ м. 1. Куль, вялікі сноп прамой саломы, чароту. Подавай кулі, будом посцыаць да крыць. Алынаны. Купіла дзесець кулёў того чэрэту. Запясочча. 2. Мяшок мукі, збожжа. Достаў собе куль мукі. Тураў. 3. Рыбалоўная лавушка. Альпень. 4. Заход для рыбы ў рыбалоў„дых прыладах. У жаку два крыла i куль. Сямурадцы. Д Па д а ць ку л ё м. Адчувадь вялікую стомленасць. Прытоміласа, падае кулем. Хачэнь. КУЛЬБА'КА ж. Крывуля ў ярме. Ермо — така от кульбака о. Поўз одзін бок от так палка закладаецца i поўз другі. Пагост. 2. Качарэжка. Кароцічы. 3. Крывуля. Як крывэ нехорошэ полено, то кажуць кульбака. Аздамічы. Памянш. к у л ь б а ч к а. Колісь чдботы на кульбаццы занесе ў цэркоў да назад не се. Кульбачка — это палка да згінена. Запясочча. КУЛЬГА'ВУ прым. Кульгавы. Упаў, да цепер кульгавы. Цераблічы. Покуль той кульгаву прыцягса, то му ўжэ онь дзе. М. Малешава. КУЛЬГА'ЦЬ незак. Кульгаць. Як нога заболіць, то кульгае. Бярэжцы. Корова кульгае, отламала ракоціцу. Цераблічы. КУЛЬКО'НЬ часц. Ледзь, колькі-небудзь. Коб оно
Дадатковыя словы
кулеваць, кулевік, кульконь, пшонй, пяць
0 👁