ку. Нехай кужэль мушы трубяць, нехай мене хлопцы любяць (з песні). Верасніца. КУЗЕ'НЬКА ж. Невялікая пасудзіна з кары для збірання ягад. Кузеньку з бёрэсту i з ольховое коры робілі для ягод. Луткі. КУЗНІКОВА'ЦЬ незак. Працаваць кавалём. Я кузніковаў трыццаць год. Чэрнічы. КУ'ЗНЯ ж. Кузня. Кузнёў у Городку багато було. Луткі. КУ'ЗУБОМ прысл. Насуперак. Як ты стала проціво кузубом, то ŭ вон ужэ стаў ожыгацца, не моўчыць. Сямігосдічы. КУ'КА ж. Стары танец (падобны да карагода). Запясочча. АЯ к к ў к а. У разгубленасці. А жонка, як та кука, вуглядае, дзе чоловек дзеўса. M. Малешава. КУ'КАЦЬ незак. Кукаваць. Зоўзуля кукае. Бярэжцы. КУ'КЛА ж. 1. Сусла. Уперла ў рот куклу да хай бы трубіло дзіця. Запясочча. Ту куклу як набандыжыш, то ўсе дзіця закрыв. Алыианы. 2. Звязка чэсанага ільну. Верасніца. КУКО'БЩЬ незак. Складваць у адно месца, збіраць. Цепер добрэ робляць, шо чысто ходзяць i хорошо ходзяць i не збіраюць етых грошэй, не кукобляць. Пагост. КУКО'ЛЬ м. Куколь. Куколь е ў пшэніцы, бы глечык. Куколь i метліца — перэбор пшэніца (прымаўка). Хачэнь. КУКО'Н м. Кукса, кульця, абрубак. Одньімі куконамі ходзіла — палцы поотмерзалі. Пагост. КУКС м. 1. Кукса. Куксом даў. Аздамічы. 2. Закручаныя ў вузел валасы. От на голове закруціла, дай кукса зробіла. Дварэд. КУ'КСА ж. Тое ж. Так i будзе кукса, не вуросце болей рог у коровы. Хачэнь. КУКСА'Н м. 1. Абломак палена, абрубак. Так удырыў, шчо одно ў руках от палкі остаўса куксан. Сямігосцічы. 2. Кукса. Ногі — такіе куксаны. В. Малешава. Хвост отпаў, такі куксан остаўса. Там жа. КУКСА'ТЫ прым. Бязрогі, з шышкамі замест рагоў. Куксата корова не мае рог зроду. М. Малешава. КУЛА'К м. Кулак. Як хто хочэ, так по своём бацьку плачэ: хто ў кулак, а хто ніяк (прыказка). Запясочча. КУЛАЧКА ж. АУ с т а л i р а н о, бы ч э р ц і на