КО'УЗАНКА ж. Toe ж. На коўзанку пойдзеш коўзацца, то лапцей! Луткі. КО'УЗАЦЦА незак. Коўзацца. Чого ты коўзаешса, не седзіш нішком? Луткі. Я хоцела коўзацца, а коўзанка не слізгаецца. Верасніца. КО'УЗАЦЬ незак. Слізгаць. Цёртка тупая, коўзае, картоплі ўялые. М. Малешава. КОУЗЕ'ЛЬ м. Каўзота. Коўзель на дорозі, погано іці. Луткі. Дождж велікі йшоў, да доўго йшоў, то ж коўзель. Аздамічы. КО'УЗКО прысл. Слізка. Коўзко іці будзе тобе. Запясочча. КОУЛЯ'К м. Каўцях. Аздамічы. На том коўляку конском росце. Любавічы. КОУМА' ж. Тоўчаная бульба (пюрэ). Коўма жирная смачная! Сямігосцічы. Медзьведзь коўму зробіў c того вулья. Луткі. КОУМА'К м. Клок. Коўмак шэрсці корова вурвала, об дзерэво чухаючыса. В. Малешава. КОУНЕФ м. 1. Каўнер. Коўнер i воротнік — однэе. Луткі. 3 лісы коўнер выходзіць i шапка. Хачэнь. 2. Прыстрэшак. Коўнер робім, шоб не спускаласа солома. Цераблічы. 3. Пояс у штанах, спадніцы, фартуху. Ушый коўнер у штаны нову. Верасніца. КОУНЕФЫШЧЭ н. груб. Каўнер. Той коўнерышчэ, бу ў горшчэя! Запясочча. КОУНЕ'РЭЦ м. Манжэт. Коўнёрцы колісь казалі на манжэты. Запясочча. КОУПА'К, КОУБА'К м. Старая ўкладка валасоў у жанчын (стажком). Колісь носілі коўпакі велізозные, умотае ў косы того коўпака i пошла. Хачэнь. Коўпаке носілі ранъшэ, а цекэр з кос коўпаке робяць. Сямігосцічы. Ніхто того коўпака не перэкоўпакуе (скарагаворка). Сямігосцічы. КОУТ, КОУЦЬ м. Глыток. Тут молока на одзін коўць. Азяраны. Коўт. Альшаны. КОУТА7ЦЬ незак. Глытаць. Здаецца, повен рот, а коўтаць нечэго. Бярэжцы. Усераўно як бусько жабу — коўць, i нема. Цераблічы. КОУТНУфЬ зак. Глынуць. Така холодна вода, коўтні — охрыпнеш. Запясочча. 3 тое беды трэба коўтнуць воды (прыказка). Аздамічы. КОУТУ'Н м. Каўтун.. Я сама колісь коўтун носіла. Аздамічы. Од коўтуна косы возьмуцца лямцэм, голова ў