КОСТРЫ'ЧНЫ прым. Кастрывы. Кострычны лён. Бярэжцы. КОСЦЕРЭ'ВА ж. Брыца, курынае проса. А косцерэва росце г на картоплях, i ў npoci, i дзе ей здумаецца. Вер.асніца. Косцерэва— трава, похожа як просо. Запясочча. КОСЦЁР м. Укладка колатых дроў (стог, скірда). Зложыў косцёр дроў. Аздамічы. Куры на косцёр скачуць да седзяць там. Хотамель. КОСЦЬ ж. Косць. У юны зварыць, то есці с ко сц'ша можно. Сямігосцічы. Коб ёго с того света поўкідало косці! Хачзнь. Косці м!ясо найдуць (прыказка). Аздамічы. КОСЦЬЛІ'ВУ прим. Касцісты. Косцлівая рыба косатка. В. Малешава. КОСЦЯ'ВУ прым. Касцісты, худы. Бабы нашы косцявые! Запясочча. КОСЦЯ'Н м. Худая касцістая істота. Ее бацько косцян, мо вон хворы? Луткі. Косцян дзерэвян з горы свінье гнаў (загадка). Грэбенец (адгадка). Хачэнь. КОСЦЯ'НКА ж. Худая касцістая істота. Косцянка я, одные косці! Сямігосцічы..Д Г у л я ць у к о с ц я н к у. Гуляць у каменчыкі. Хачэнь. КОСЦЯНЫ' прым. Касцяны. I косцяные робілі гузы, такіе долікатные! Сямурадцы. КО'СЫ прым. Касавокі. Коса зараза ты! Бярэжцы. Д К о с а п л о т к а. Падлешчык, гусцяра. Коса плотка суха тонка, плеската, вона не ўвойшла ў лешча. М. Малешава. К о с э дз ё р э в о. Дрэва з пакручанымі слаямі. Хотамель. КОСЬ-КОСЬ-КОСЬ, КОСЮ-КО'СЮ -КО'СЮ выкл. Выгукі, якімі падклікаюць.каня. Запясочча. КОСЬЕ' я. Кассё. Посадзі но мне косу на косье. Цераблічы. КОСЬЯ'Н м. экспр. Касавокі чалавек. Запясочча. КО'СЯ н. Конь (у размове з малымі дзецьмі). Онь о кося, унучок! Запясочча. КОСЯ'К м. 1. Упора (да кроквы, шулы). Косяк к сцене i до кроквы прыбівиецца. Цераблічы. 2. Пласт сотаў, які вісіць у вуллі наўскасяк. Запясочча. КОТ м. Кот. Кнжуць, шо як коту отсечэш хвоста, то вон скоро погладчэе. Верасніца. На негоду кот качаецца. А як хвост задзерэ да ліжэцца, госці будуць. Ян хвоста на покуць покладзе — будуць госці. Кот муец~ ца — госці, як у дзверы ногу задзерэ, то ўежжаюць 15. Зак
Дадатковыя словы
косцьліву, косцяву, косы, косьян, прыбівйецца, сцша
0 👁