KO'CIKI мн. Д Хо д з і ' ць у к о с і к і. Ісці, хістаючыся ўбакі (пра п'янага). Аздамічы. КОСГНА ж. Валасіна. Одну косіну вурваў. Запясочча. КОСГЦЦА незак. Касідда. Oŭ, дзеўко, уцекай, онё косіцца бугай. Цераблічы. КОСГЦЬ незак. Касіць. Тые горы прослі тройцы зобіраюцца косіць. Цераблічы. Хто хочэ косіць, то йдзе ў бор да косіць. Хільчыцы. 1 дурэнь бу косіў, коб хто косу носіў (прымаўка). Сямігосцічы. КОСІ'Ш ЧА мн. груб. Валасы. От косішчамі обвесіўca! ВераонІца. KO'CKA ж. Палоска. Вуткала коўдру ў коскі. Хотамель. КОСМА'Ч м. Доўгавалосы хлопец. Як велікіе косы, то космач. Кароцічы. КОСНГК м. Каснік. Коснік целепаецца ў дзевдк у косе. Запясочча. КоснШ ўсякого колеру буваюць. Аздамічы. КОСНУ'ЦЬ зак. Касануць. Коснуў разоў тры — о, кажэ, эта коса добра! Луткі. КО'СО прысл. Коса. Пройшоў по загоне косо плугом. М. Малешава. КОСОВГЦА ж. Касавіца. Цепер жніво будзе ўперэд за косов'щу. Цераблічы. Сало чоловеку остаўляеш на косовіцу. Верасніца. У косовіцу, бувало, неколі сплесці лапці. Луткі. KOCOO'KI прым. Касавокі. Пагост. КОСОУЕ' н. Кассё. Тры косоўё вырубаў да два грабоўё. Дварэц. KO'CTKA ж. Крстка. Як это — костка да шчоб болела! (пра зуб). Аздамічы. КОСТОЛО'МІЦА ж. Рэўматызм. Коб тобе бог даў костоломіцу! (праклён). Запясочча. КО'СТОЧКА ж. Сачляненне ў касцях, сцябліне. Косточка боліць, як намахаеш руку. Кароцічы. Хвошч c косточкамі, вон ломаецца. Бярэжцы. КОСТРА' ж. Кастрыца. I ў коноплях костра такая, колецца. Пагост. КОСТРЫ'ЛОЧКА ж. Кастрыначка. Так тром лён, шоб ні одной кострылочкі не було. Хачэнь. КОСТРЫ'ЦА ж. Кастрыца. Потрэпае лён, помне ногамi да повубівае, шоб не було пулу да кострыцы. Запясочча
Дадатковыя словы
kociki, kocka, kocooki, koctka, кбсіцца, коснуць, косовщу, костоломіца, кострылочка, кострыца, пянага, рўку
0 👁