лі, a кроквы шчэ ў Хаці не поставілі. Луткі. Памяти. к о л о д ч ы к. У гож колоднику хороша вода. В. Малешава. i КОЛО'ДЗІНА эя. перан. Мажная асоба. Колодзіна добра, сто дваццаць кыо! Дварэц. КОЛО'ДЗЩ А ж. Калодка ў коле. Колодзіца робіцца дубова. Хотамель. КОЛО'ДЗЩЫ мн. Старажытныя дзверы на калодках са шпянямі ўнізе i ўверсе. Аздамічы. КОЛО'ДЗЬЕ н. зб. Калоды. Колодзье — куча дзерэва. Дуткі. Ушыецца худоба ў это колодзье, не вугнаць. Кароцічы. КОЛОДНЕ'ЦЬ незак. Буцьвець (пра палена пад карою). Запясочча. КОЛО'К м. Кол, завостранае палена. Убі два колкі ў плот. Запясочча. У хаці поб'юць колкі i снуюць кросна. M. Малешава. #, кажэ, толькі прожыў, колькі воробей на колку постояў (пра 90-гадовага дзеда). Сямурадцы. Одным колком плота не подопрэш (прыказка). Старажоўцы. Д Я к од к о л к а. Вельмі хутка, рэзка. Просто пошоў хлопец як од колка росці. Луткі. Нешчо noшэптаў, то пошло ек од колка. Там жа. КОЛОМА'ЖКА ж. Малыя выязныя сані. А була эта коломажка, такіе санкі, у нас коломажка называецца. Бярэжцы. КОЛО'МАЗЬ ж. Каламазь. Вуж не пойдзе на коломазь. Луткі. Возьмі коломазь да помаж колёса, шоб не пішчалі. Верасніца. КОЛОМУ'ТНЫ прым. Каламутны. Коломутна вода, не можно плацье полоскаць. М. Малешава. КОЛОМУ'ЦЩ Ь незак. Каламуціць. Дзеці коломуцяць воду. Верасніца. КО'ЛОС м. Колас. Розгрэбае вороха i шчыняе граблямі колоса. Хачэнь. Снопу ставяць у верх колосамі. Верасніца. Памянш. к о л о с о к. Пора, маці, жыто жаці, колосок схіліўса. Пора, маці, дочку ддаці, ўжэ голосок зменіўса (з песні). М. Малешава. КОЛО'СЕИКО н. зб. Каласкі. Колосейко позбірае на пожні ўсе чысто. Луткі. КОЛОСІ'СТЫ прым. Каласісты. Жыто колосістэ. М. Малешава. КОЛОСОВА'НЬЕ н. Амеці. Колосованье оддаюць курам, куды ж ёго дзеваць! М. Малешава. КОЛОСОВА'ЦЬ незак. Каласаваць. Ечмень коло
Дадатковыя словы
колодзщ, колодзщы, колоднець, колок, коломутны, коломуцщ, колосеико, колосоваць, колосісты, побюць
1 👁