Саша не куе, не меле (прыказка, пра няздатнага чалавека). В. Малешава. 2. Набіваць камень у млыне. Цераблічы. 3. Кукаваць. Зарэ не куе зезюлька. Хачэнь. Сова, як зоўзуля, куе, толькі нечистым голосом. Цераблічы. КОВЕ'ЗЩЦА незак. Нахмарвацца, зацягвацца белай мудцю. Нешчо ковезіцца небо. Пагост. КОВЕ'НЕЧШК м. Месца ў хаце, дзе стаяць прылады для печы. Запясочча. КОСВЕН! мн. Тое ж. Возьмі постаў вілкі ў ковенях. М. Малешава. Ой, айдзе мене посадзілі — у ковенях, а его на покуці. В. Малешава. КОВЕ'НШК м. Тое ж. М. Малешава. КО'ВЕНЬ м. Тое ж. У ковені стояць вілкі. М. Малешава. КОВЕ'НЬЕ н. Тое ж. Сямігосцічы. КОВЕ'НЬКА ж. Кдёк з кривой ручкай; качарэжка. Г это дзеды старые носяцъ тые ковенькі. Аздамічы. АЗ а г н ў ць к о в ё н ь к у. Сказаць нешта дасціпнае. Кароцічы. В ў к і н у ць к о в ё н ь к у. Зрабіць нешта нечаканае. М. Малешава. КОВЕНЯ' ж. Качарга. Поломаў ковеню, то й не будзе чым жару вугрэбцІ с печы. Кароцічы. У своей хаці то й ковеня маці (прыказка). Сямігосцічы. Баба ковеню продавала, дай то магарыч піла (прымаўка). Аздамічы. Кукарэку — баба ў ржу, дзед за ею с ковенею (з казкі). Бярэжцы. КОВЕРНУ'ЦЬ зак. Падкавырнуць. Лапою кошка озьмё да коверне да оччыніць столік. Хачэнь. КОВЕ'ЧНІК, КОВЕ'ШНІК м. Месца ў хаце, дзе стаяць прылады для печы. Ковене ў ковечніку. Сямурадцы. КОГДЫ 'ШШ прым. Колішні. У іх когдышнее1 стариннее ўсе е. В. Малешава. КСУДЛО н. Род, усе родныя па паходжанню. Кодло, кагал, плем'е — одно i тожэ. Альпень. У нас называюць i по кодлу І по фаміліях. Альгомель. О не! Не с того я кодла, шоб его бояцца! Мачуль. По кодлу i кури чубатые (прыказка). Хачэнь. КОДО'Л м. Вяроўкі ў невадзе, за якія яго цягнуць. Кодол прыўязваецца посерэдзіне клячи. Верасніца. КОЕ'-ГДЗЕ прысл. Дзе-нідзе. Кое-гдзе рошчышчалі. Запясочча. КОЕ'-ЯКЕ займ. Дзе-які. Попутала кое-екого народу, старэйшых.. Аздамічы