КНЬІТОВА'ЦЬ незак. Збіваць жардзінкай жалуды. Высечэш кныта i кнытуеш тые жолудзі. Альшаны. КНЮХА'ТЫ прым. Брухаты. Бельмо кнюхаты магазіншчык. Сямігосцічы. КНЮХО' н. Бруха. От кнюхо наеў! Сямігосцічы. КнюХо загодоваў, бы ў свіньё. Мачуль. КОБ злучн., часц. Каб. Ек у прымы, ка, іці, то луччэй, коб умёр. Цераблічы. Коб жэ рыбу браў, а то ж i сетку заберэ. М. Малешава. Коб да не кобу, то лезлі б самі ў коробку грыбу (прымаўка). Там жа. Поймай коба за лоба (прымаўка, пра нерэальныя жаданні). В. Малешава. Раней коб не тыждзень, i сватэ i свахі — усе було. Кароцічы. КО'БЗА ж. экспр. Тоўстая сытая істота. От пошла баба, бу кобза. Запясочча. КОБЛУ'К м. Абруч у кошыку, рыбалоўных лавушках. Велямічы. КОБУ'ЛА ж. Кабыла. Му кажом кобула, а вон кабула. М. Малешава. Не по кобуле хвост, колісь баба казала (прымаўка). В. Малешава. Прышый кобыле хвост, то ў ее свой прырос (прыказка). Сямігосцічы. КОБУ'ЛЕЧЫ прым. Кабылячы. Коб кобулецэ молоко, то, можэ, поправіўса. М. Малешава. КОБУ' Л КА ж. Бочка ў ніце. Накідала не ў тую кобулку. Верасніца. Верх шчакі. Мачуль. КОВА'ДЛО н. Бабка для кляпання касы. Аздамічы. КОВА'ЙЛО н. А У к о в а й л о. Дзіцячая гульня з мячыкам..У ковайло як гуляюць, то вукоўваюць м'ячыком, як хто поймав, то очко, як не поймав, то вулазіць. В. Малешава. КОВА'ЛЬ м. Каваль. Одзін сопожнік буў, а одзін коваль буў, меў кузню. Сямігосцічы. KO'BAHIK м. Акованы кіёк. Пошла к своей куме да забула кованіка ўзяць, то ўпала. Кароцічы. КО'ВАНКА ж. Пасудзіна (з саломы або з клёпак). Купіў кованку гуркоў. Цераблічы. КОВА'НЬЕ н. Кладка яец насякомых у выглядзе пярсцёнка. Кованье таке бу монісцінкі. Зоўзуля куе да тое кованье пускав; а цепер не ковала этой год, то й кованья нема. Луткі. КОВА'ЦЬ незак. 1. Каваць. До войны мой дзед коваў. Чэрнічы. Кую, кую ножку, поеду ў дорожку, дорожка крывенька, кобулка слепенька (песенка-забаўка, якая суправаджаецца пастукваннем пальцам у пятку дзіцяці
Дадатковыя словы
kobahik, кбба, кньітоваць, коблук, кобулечы, ковадло, кованка, коваць, мячыком
3 👁