ску. От дзед рады, шо кермашовікоў у хаці багато. Пагост. КЕРМАШО'ВУ прым. Які мае дачыненне да вясковага свята. Людзі кермашовуе не поедзяць усёй той рыбу, шо наварым да насмажом! Хачэнь. У мене дьве дочкі: одна кермашова, друга некермашова (тут — на выданні i не на выданні). Альпень. КЕРНОВУ'ХІ прым. Бязвухі, са скручаным вухам. Аздамічы. КЕ'УЗАЦЬ незак. Мыць з большага. Кеўзае маці тые сорочкі. Луткі. КІБА'ЛКА ж. Старажытны жаночы галаўны ўбор. Моя прабаба ею усе дорожыла, тою кібалкою. Сямігосцічы. Повівальночка, шэльма, мою хусточку сцерла, сцерла i зом'яла, под кібалку сховала (з вясельнай песні). Хотамель. Жаночы ўбор у выглядзе круглай шапачкі (Альпень) з двума невялікімі казыркамі ззаду i dneраду (Мачуль). КІБА'ЛЬНІЦА ж. Гадалка. Кібальніца кідае на карты. Запясочча. КІВА'ЦЬ незак. Ківаць. Умірае i пальцем ківае (прымаўка). Сямурадцы. КІВЕ'НЬКА ж. Нагавор, плётка, зачэпка для сваркі. Людзі хочуць ківеньку ўкінуць нам, шоб сварыліса. Запясочча. КІВЕРНУ'ЦЬ зак. Кульнуць, крутнуць. Усадзіў ножа ў бок дай ківернуў его. M. Малешава. Трэба було рыбку ў воду ківернуць i ехаці. В. Малешава. КІВГЛКуА ж. Мерны сажань. Ківілка e ў звеньевой. Сямігосцічы. КІВІЛЯ'ЦЦА незак. Вагацца, боўтацца ў бакі. Трэба, шоб не ківіляласа тая піла. Запясочча. КІВІЛЯ'ЦЬ незак. Чыкільгаць, матляцца пры хадзьбе. Не постоіць на одном месці, усе куда-то ківіляе i ківіляе. M. Малешава. КІГГКАЦЬ незак. Кігікаць. Чайка кігічэ. Запясочча. КГДАЦЬ незак. Кідаць. У нову хату перш кідае котаг а то пеўня прынесе. Дварэц. Хросна маці месіць хлеб i ў печ кідае. M. Малешава. Подоўж кідаюць под трупу, коб умер тощ хто пчол выдраў. Хачэнь. Як нападзе гарачка, то кідае чоловека. Сямігосцічы. Д К і д а ць на кіарты. Гадаць на картах. Цыганка кідала на карты мне. Да шо вона знае! Кароцічы. К і д а ц ь у н і т, убё рд о. Працягваць ніткі асновы кроснаў у ніт i бёрда
Дадатковыя словы
зомяла, керновухі, кеузаць, кібалка, ківглк^а, ківенька, ківіляцца, ківіляць
3 👁