КАЛЯ'ЦЬ незак. Пэдкаць, знеслаўляць. Heci собачку, я не пойду ногі каляць. Хотамель. Не хоцелі чоловека каляць да ўжэ самі плацілі штрап. Луткі. Не займам Давыда, не каляй віда (прыказка). Хачэнь. КДМЕНГСТЫ прым. Камяністы. Места не каменістые ў нас, каменя мало. Пагост. Цвёрды, падобны да костачкі. Ягодкі ў елоуца зелёные, а вуспеюць, то чорные, каменістые такіе. Хачэнь. КАМ ЕШ 'ЦА ж. Гатунак груш з цвёрдай сярэдзінай. Каменіца так пахне хорошо, шо мо ні дна груша так не ,пахне. М. Малешава. КАМ ЕШ 'ЦЫ мн. Касцяніцы. Прынесла з лесу пучок каменіц, малец іх любіць. Верасніца. У грыбу ідом, то воны е, етые каменіцы. Дварэц. Кісленькіе каменіцы да дробненькіе, такімі шыпачкамі. Запясочча. KA'MEHKA ж. 1. Гатунак груш з цвёрдай сярэдзінай. Луткі. 2. Брук. В. Малешава. КА'МЕННЫ прым. Каменны. Носа збіла ў Оздамічах на каменной дорозі. Цераблічы. А шчо ў жонкі рукі каменные?! M. Малешава. КА'МЕНЬ м. Камень. Буў нарад позаўчора ехаць у Горынь по камень. Запясочча. Одзін дурэнь, кажуць, укіне камень у воду, а дзесець не вуйме (прымаўка). Лутки Шчоб ты каменем сеў! (праклён). Там жа. А мне ек камень з душы скоціўса. Верасніца. Шоб ты здороў буў, як камень, шоб ты не погнуўс, не повернуўс! (праклён).| Любавічы. Памянш. к а м е н е ц. Каменце ў жорнах два. Луткі. У сліўках каменце, шо вукідаеш. Аздамічы. КАМЕ'НЬЧЫК м. Костачка ў ягадах (сліве, вішні i інш.). Запясочча. КАМЗЕ'ЛЯ ж. Мужчынская камізелька. Одзень камзелю шчэ на рубашку, шчоб цеплей було. Верасніца. КАМІЗЭ'ЛЬКА ж. Toe ж. Аздамічы. КАМІЗЭ'ЛЯ ж. Toe ж. Камізэлі такіе булі да на pyбашкі накладалі. Луткі. КАМЛА'ТЫ прым. Калматы. У цыгана такі собака камлаты. Верасніца. KAHA7 ж. Памінальная сыта, у якую накрышан хлеб, сушкі. На помінкі кану даюць, кажна душа по тры раза очэрпне, як одно почынаюць обедаць. Кароцічы. КАНАТДЬ незак. Канаць, паміраць. А вона канала, то вуж i жаба йшла (пра шаптуху). Хачэнь. КАНДАЛЫ7 мн. Драўляны абутак. Кандалы дзерэў
Дадатковыя словы
kamehka, каменьчык, камзеля, камізэлька, камізэля, не,пахне
5 👁