кажучы, рак на его напаў. М. Малешава. Не пры нас кажучы, забіло корову громом. Луткі. Не цепер кажучы, ціх напаў. М. Малешава. КДЖЭ'М часц. Так кажучы. Одзін сын, кажэм, старты буу, а потом я. Сямігосцічы. Кажэм, у іх не так. Тураў. КАЗА'Н м. 1. Кацёл. Казан на болонье беруць. Альшаны. Булі казаны чоловек на чотыры, на п'яць. Бураsi. 2. Кажан. Казаны булі такіе, мзенько так уночы лёталі. Хачэнь. Казаны едзяць мед i пчолы. Запясочча. Памянш. к а з а н е ц. Альтаны. КАЗАНГЛО н. экспр. Вялікі кацёл. От таке казаніло молока було! Запясочча. КАЗАНЫ дзеепрым. Сказаны, выказаны. Ты казанэ кажэш, а я бачыў на свое вочы. Цераблічы. А нашчо ты сказала, хай тобе казанэ! (пераадрасоўка непрыемнасці). Хачэнь. Не буду казаць казанэ, а шчо мне було. Сямігосцічы. АНе т о б е ха й к а з а н о. Выказ перад упамінаннем у размове непажаданага. Хачэнь. КА'ЗАНЬ ж. Сказанае, выказанае. АКазань ту ты запісаў? Дварэц. КАЗА'ЦЦА незак. Здавацца. От, кажэцца, еў бы i не знаю, як еў бы, а не могу. Луткі. Каацца, ужэ усе перэпісалі. Альгомель. КАЗА'ЦЬ незак. Гаварыць. А я думаю — ну, постой, говоры ты да ужэ я послухаю, шчо ты будзеш далей казаць. Мачуль. Ну, ек рано не прыехау, то нема й шчо казаць. В. Малешава. Не кажэць, гэто не подбел. Хачэнь. Казаў Кузьму чорт— возьму, да i цепер не берэ (прыказка). Ек хорошо кажэш, то кажы, а ек плохое — то ў хвост повежы (прымаўка, пра шчабятанне сарокі). М. Малешава. Кажы ему абразы, а вон ка гарбузы (прыказка). Там жа. КАЗКА ж. Казка, байка. Ці прыказка, ці казкау ці праўда — не знаю. М. Малешава. Тогды доўгу казку роскажу. Кароцічы. А ўжэ картоплі булі, то на казку, ніколі такіх не було. Сямурадцы. КАЗУ'ЛІ мн. Пустыя байкі, балбатня. Да гэто тые казулі, шчо цётка нам росказвала. Верасніца. Я ей козулі кажу, а вона моўчыць. Бярэжцы. КАКУРА'Т прысл. Акурат, дакладна. Картоплі какурат по кулаку. Аздамічы. Вон жэ должэн быць какурат. В. Малешава. КАЛАМА'ЖКА ж. Выязныя сані. Каламажка — са12. Зак