ДЖЬГРГАЦЬ незак. Шоргаць. Джыргаюць веніком тую падлогу. Луткі. ДЗВЕ'РЦЫ мн. Малыя дзверы. Это дзверцы ў пещ на юшкі. Кароцічы. ДЗВЕ'РЬІ мн. Дзверы. УМ ці дзвері, a ў хлевё ворота. Хотамель. Не скрыпайце дзверыма. Запясочча. ДЗВЕ'СЦІ ліч. Дзвесце. Хопіць тобе дзвесці петдзесят. Кароцічы. ДЗВІТАЦЬ незак. Рухаць, варушыць. До Ивана сеўба кохана, a послі здзвіжэнья трэ добро рукою дзвігаць! (прыказка). Цераблічы. ДЗВІЖА'ЦЬ незак. Дзвынкаць, звінець. Дзвіжыць окно. Хотамель. ДЗЕ 1 прысл. Дзе. А дзе твоя домоўка? — УМінску. M. Малешава. А дзе то наш Панас? Дварэд. 2 злучн. Дзе. Прыўёў оратая дай показаў, дзе отораць загона. Дварэд. ІХ домоўка хто знае, дзе. Альгомель. ДЗЕВЕЛ 1'ЦЬ незак. Балбатаць. От i Кулінка нешчо дзевеліць! Цераблічы. Дзевеліш, шо не трэ. Пагост. ДЗЕ'ВЕР м. Дзевер. Мой дзевер, то будзе могб чоловека родны брат. Запясочча. ДЗЕВЕТНА'НЦАЦЬ ліч. Дзевятнадцаць. Запясочча. ДЗЕВЕТНА'ЦЦАЦЕРО ліч. зб. Дзевятнаццаць. У одного дзеветнаццацеро, a ў другого восемнаццацеро колод пчОл. Луткі. ДЗЕВЕЦЕРЫ 'К м. 1. Набедрыкі з дзевяццю стужкамі на крыжы. Дзевецерык набеорыкі шылі, a e i шэсцерык. Цераблічы. 2. Дзевяцілінейная газавая лямпа. Запясочча.' ДЗЕ'ВЕЦЬ ліч. Дзевяць. Дзевець класоў кончила. Тураў. ДЗЕВОВА'НЬЕ н. Дзявоцтва, дзявочыя гады. Яке дзевованье було колісь? Плохе! Запясочча. ДЗЕВОВА'ЦЬ незак. Быць у дзеўках. Добрэ, шо побраліса, а то дзевовала б. Луткі. ДЗЕВО'ЧЫ прым. Дзявочы. Ноч зорана, месячна, дзевоча ноч. Пагост. ДЗЕВЯ'ТКА ж. 1. Бёрда на дзевяць пасмаў. Дварэд. Палатно, вытканае ў дзевяць пасмаў. Запясочча. 2. Від касы для касьбы. Дзеўятка доўга, зелезо добрэе да строй дзержыць. Кароцічы. ДЗЕВЯ'ТНІК -W. Дзевяты тыдзень пасля вялікадня. Трэ коб на дзеўятнік було дзеўяць егодзін на вещи. Бярэжцы. Tl