Тураўскі слоўнік (1982). Том 2. Д-К. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

гром запаліў. Хачэнь. Ужэ запаліла пітульку, седзіцьг прадзе. M. Малешава. Без перэклада дрова не запаліш у печэ. В. Малешава. 2. Моцна падсмаліць, падпячы. Запаліла ты, мамо, хлеб, скорынка цвёрда. Запясочча. Неправільно загорэла— тута запаліла. М. Малешава. ЗАПА'МЕТВАЦЬ незак. Запамінаць. I вона так добре запаметвае вершыка! Альтаны. ЗАПАМЕНКА ж. Запамінанне. Запамінка ў мене плохая на вершыка. М. Малешава. ЗАПАРОВА'ЦЬ зак. 1. Сагрэцца, спарыцца. Запаровалі буракі ў буртах. Верасніца. 2. Прыпарыць. Коб запаровало, то грыбу сталі бу росці. Запясочча. ЗАПА'С м. Запас. Чотырі кдлесі на воз купіў у запас, М. Малешава. А Пр о з а п а с. У запас. Про запас оддаў тобе грошы, нехай полежаць у цебе. Сямігосцічы. ЗАПА'СВАЦЬ незак. Запасваць. Як перву раз корову запасваюцъ, то просцілаюць пояса того красногог ейцэ кладуць у куточок, шчоб перэступіла, шчоб гладкая була, як ейцэ. Луткі. ЗАПА'СШ А ж.Д З а п а с і н у дз е р ж а ц ь. Медь нарыхтаванае ў запас. Даўней то людзі казалі — трэба запасіну дзержаць, гэто не то, шчо цепер. Хачэнь. ЗАПА'СКА ж. 1. Плахта. Та запаска ек дуб стоіць. М. Малешава. 2. Фартух. Запаскі ткалі — такіе фартухі суконные, воўненые. Кароцічы. ЗАПАСКУ'ДЗІЦЬ зак. Запаскудзіць. Акыша кудыг запаскудзяць усю хату. Сямурадцы. ЗАПА'СЦІ зак. Знізіцца (пра ўзровень вады). От западзё вода, потом зноў прыбудзе. Хачэнь. Запала вода, i тая рыба перэдохла. Пагост. Заняласці, перастаць раеці. Запалі буракі на огородзі. М. Малешава. ЗАПА'СЫЧ м. Падпасак. Алыианы. ЗАПА'ХНУЦЦА зак. Засмярдзець. Цёпло, то запахніцца ек бачыш м'ясо. Сямурадцы. ЗАПЕВА'ЙЛО н. Запявала. О, то дзеўка ў людзях запевайло, огонь! Азяраны. ЗАПЕВА'ЦЬ незак. Запяваць. Запясочча. ЗАПЕ'КАЦЦА незак. Запякацца. У юны на метках запёкаюцца. Хачэнь. ЗАПЕ'КАЦЬ незак. Запякаць. Стиуляць палочкі з россошкамі, да меткі кладуць на гэтые россошкі, да запекаюць уюны. М. Малешава. ЗА П ЕК Ц І' зак. Запячы. Озьмі цукерка, недзе запечэ воды, то з'есі. В. Малешава. 8. Зак,- 299 па