Тураўскі слоўнік (1982). Том 1. А-Г. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

БУНТА'ЦЫЯ ж. Бунт. В. Малешава. БУНТОВА'ЦЦА незак. Бунтавацца, бударажыцца, Бунтуюцца корові, ек пёрві дзень гоняць на пашу« В. Малешава. Воны бунтуюцца з дзёцьмі. Цераблічы. БУНТОВА'ЦЬ незак. Бунтаваць, перашкаджаць. Бунтуе товар собака, лётае й лётае, перэймаць не умев. Луткі. Нас не бунтовилі у тую войну. Сямігосцічы. Шчо я буду бунтоваць ноч ему! Кароцічы. Не бунтуй ему говорыць. Аздамічы. БУ'НЬКА ж. Бурбалка. Ек бунькі схватываюцца, то дожджу будзе богато. Альпень. БУНЯ'К м. Пухір. Поўскаквалі во екіе бунякі. Альпень. БУФА ж. 1. Хваля. Буры ходзяцъ по водзе. Аздамічы. Онно бура вал'щъ, як ідзе той стог поперёк воды. Цераблічы. 2. Бура, модны ведер. Буря така на озеры, шчо не поехаць лодкою. Альшаны. 3 перан. Мажная жанчына. Запясочча. Памяти, б у р к а. Альшаны. БУРА'К м. 1. Бурак. Ох, буракі — страхота, ек гэты стул. Верасніца. Квас варылі з буракоў. Луткі. 2. Галоўны корань у дрэве. Ек груша росце бураком, то вона ерушы не родзіць. Хачэнь.А К о н с к і б у р а к. Конскае шчаўе. Запясочча. БУРАКО'ВУ прым. Бурачны. Бабо, наробімо буракового квасу на ўсю зіму. В. Малешава. БУРА'Н м. Буран. Буран зняў крышу. Весной, як лецеў той буран, то ўсе тэ звэрнуў. Мачуль. БУРА'ЦЬ незак. Шпурляць. Не шурай, не бурай, свое лапці забірай (прыказка). В. Малешава. БУРАЧА'НКА ж. Самагонка з буракоў. Сямігосцічы. БУРАФШ К ж. Бурачны высадак. М. Малешава. БУРАЧО'К м. Аксамітнік. В. Малешава. БУФБАЛКА ж. Бурбалка. Колi бурбалкі схапваюцца на лужах, то будзе ішчэ дождж іці. Тураў. БУРДА' ж. 1. Гульня дзяцей i дарослых у рімовы час; круглая драўляная цурка, якую ганялі кіямі ў час гэтай гульні. Ходзёць, каа, хлопцы, у бурду гуляць. Луткі. 2. Вялікі нос. Павесіў свою бурду над столом. Луткі. БУРДЭ'БАЛЬ м. Пыл (з ільну). У лёне богато бурдэбалю, куравы. Мачуль. БУРЗДЫ'КНУЦЬ, БУРДЫ'КНУЦЬ зак. 1. Боутнуць. Здымі, чоловёчэ, дзіця з лодкі, а то бурздыкне ў воду да шукай его. Пагост С. 2. Адарваць з шумам, высліз