Тураўскі слоўнік (1982). Том 1. А-Г. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

раны выходзіць. Буразі. Ляснула болячка i столько бузу вуцекло! В. Малешава. БУЗА'Н м. А 3 а б i в а ц ь з а б у з а н. Зневажаць, здзеквацца. Ходзь бу зробілі шо пеўню тому, а то мойго забіваюць за бузан. Сямурадцы. I чоловека забіваюць за бузан. Там жа. БУЗДЗЕ'РЭВО н. Расліна сямейства міртавых. Запясочча. БУЗДЫ'ХНУЦЬ зак. Кднуцца, рвацца. А вона, та корова, буздых праз іх да пошла собе. Дварэц. БУ'ЗКАЦЬ незак. Бзыкаць. Як быскаеш корові, то вона залупіць хвост i бежыць. Аздамічы. БУЗОВА'ЦЬ незак. Хваляваць, назаляць. От бузуе мене, шо ёгд нема. Аздамічы. БУЗЯ'НО прысл. Гразка. Вот тут бузяно, як тут пэрэйці! Запясочча. БУ'ЙБАЛО н. Лодар. Рубель. БУ'ЙДА м. i ж. Балван, дурань. Под злом говдрыць: ой ты буйда, абі-шчо ты, шчо ты цяміш? Сямігосцічы. БУ'ЙНО прысл. Хутка, імкліва. Дуб так буйно не роще, як хвоіна. Цераблічы. БУЙНЫ' прым. Рослы, высокі, гонкі. Ото буйны лес! Вон i тоўсты, але вусокі. Алыианы. Воны, твое картоплі, такіе буйные. М. Малешава. Страшно буйны лён ложыцца. В. Малешава. Урадлівы. Этэ ж буйная земля, а лён лапушысты такі! М. Малешава. Буйная земля, уддорэная. Там жа. БУЙСТРА' ж. Хуткае цячэнне, быстрыня. Поўз той берег буйстра, поехалi поўз еты. Пагост. БУТТСТРО прысл. Хутка, імгненна. Наша баба буйстро скачэ, а ек сядзе да ўстае, то й плачэ. Хачэнь. Як молоды, то буйстро гледзіш, а як стары, то блутаешса, як овечка. Там жа. За ўсе жырнёйшэ земля, за ўсе быстрэй вода. Хільчыцы. На верстаці буйстро, а на ставу важэй i медленёй (ткаць). Сямурадцы. БУ'ЙСТРЫ прым. Быстры, хуткі. Буйстры конь так хутко плуга цягне, шо не ўспеваеш йсці за ім. Пагост. У роўчаку вода буйстра, дзержы лотку ў руках, бо сетку порвдм, на кусты занесе. Верасніца. Як хто бістры на очы, то ўбачыць. В. Малешава. Быйстры. Рубель. Бустры. М. Малешава. Быстры. Хачэнь. БУК м. 1. Бык, бугай. Два годы булі целушкі, а цепер бук у моей корову. М. Малешава. Бук роў, роў i заціх, бо воды хоцеў, а напіўса да ўжэ й заціх. Там жа