чэй бувае. У брухленіна жывот надуты i ногі больные. В. Малешава. БРУХЛО' н. Вялікае чэрава, бруха. Брухло наставіць i ходзіць. В. Малешава. БРУ'ХО н. Toe ж. Наеў собе брухо„ то ŭ ног не бачыць. Верасніца. БРУ'ЧКА ж. Пярсцёнак. Зробі мне бручку з копеёк. M. Малешава. Як венчаласа, хороша бручка ў ее була. Кароцічы. БРЫДА' ж. Брыда. Куды ты лезеш за стол, брыда ты, ідзі ўмуйса! Верасніца. БРЬГДЗІЦЬ незак. А Ш о в і д ж у, то i б р ы д ж у (прымаўка). Гаварырь непатрэбства, брыду. Хачэнь. БРЬІДКІ' прым. Брыдкі, пачварны, непрыемны. От пошло чоловезнд таке брыдке. M. Малешава. Такі брыдкі чоловек, як его земля носіць! В. Малешава. Пах брыдm. Аздамічы. БРЬГДКО прысл. Брыдка, непрыемна. Фэ! Шчо за брыдко пихне. Сямігосцічы. Згідзіўса, аж брыдко, неко падло лежыць. Там жа. БРЫ'ДНО прысл. Тое ж. Брыдно пихне той буз. Аздамічы. БРЬГЖКІ прым. Жвавы, вёрткі, прыткі. Мой Сцепан буў брыжкі, покі звяжу ногі, то ўжэ рукі на версі, поўцегае. Луткі. От брыжкі конь, не постоіць. Сямігосцічы. Пацан брыжкі такі, то бацька спыняе« Луткі. Але ŭ брыжка! Тут e, тут нема. Там жа. БРЫЖКОВА'ЦЬ, БРУШКОВА'ЦЬ незак. Дурэць, гарэзаваць. ГодзІ брышкотлі, дзеці, а то напулілі ў хаці, шо й дыхаць не можно. Пагост С. Хопіць ты брышкоейу гам з дзеўкамі, хто за цебе копу цегаць будзе! Пагост. Брушковаць. Цераблічы. БРЫ'ЗНУЦЬ зак. Пырснуць. Засёк ногу, а кроў як брызнула по бокам. В. Малешава. БРЫЖА'ЦЦА незак. Брыкацца, біцца нагамі. Е'ты конь брыкаецца, не подыходзь до ёгб ззиду, Пагост. БРЬГКНУЦЦА зак. Раптоўна ўпасці. Брикнуўса вон одразу i рэчы не було, пом'ёр. М. Малешава. БРЫКНУ'ЦЬ зак. 1. Брыкнуць. Ек брыкнё ногою товарына ў ведро! Цераблічы. 2. Перакінуцца, перайсці. Жыў на ПолёсьІ, a далёй брыкнуў до другое жонкі. M. Малешава. БРЫКОЦЕ'ЦЬ незак. Прытанцоўзаць. Пагост. БРЫЛЬ м. Капялюш, брыль. Запясочча. А Б р ы л я
Дадатковыя словы
брйкнуўса, брыжацца, брыжковаць, брызнуць, брыкоцець, еты, ззйду, коейў, пйхне, помёр
3 👁