Тураўскі слоўнік (1982). Том 1. А-Г. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

Запамінаць. Верасніца. Б р а ць на с пІ с о к. Запісваць. Верасніца. У п о н я ц і я н е б р а ц ь. Нецікавіцца, не імкнуцца ведаць. A дзеўкі ў поняція не беруць у нас! Бярэжцы. Д ох ё го беры! Ліха яго бяры. Кародічы. БРОВА' ж. Брыво. B. Малешава. Брову нахмурыць твой конпан i строіцца. M. Малешава. Толькі ў мене e долі, шо чдрные брову (з песні). Хачэнь. БРОД м. 1. Брод. Окрдме бродоў, не пройдзеш нідзе. Луткі. Буль броды, шо товар плоў. Цераблічы. Не знает броду — не йдзі ў воду (прыказка). В. Малешава. 2. Сцежка, пракладзеная жывёлай. Худоба вутопчэ брод настояшчы, вьдно, i зарэ там бродь'ь тые. Сямігосцічы. Ідзе брод із суха на суха. Велямічы. Памянш. б р 6д з i к. Между зарослямі товар ідзе i вубівае таку ямінку г получаецца бродзік. В. Малешава. Б р о д 6 к. Ж&беру ў бродку нема. Верасніца. БРОДЗГЦЬ незак. 1. Брадзіць, хадзіць па вадзе. У лапцях добро бродзщъ: вода не трымаецца. Аздамічы. 2. Лазіць, шкодзіць, красці. Хлопцы нашые брддзяць по градах І рвуцъ клубніку. M. Малешава. 4. Хавацца ў хмарах (пра сонца). Сонцэ бродзіць — будзе дождж. Хачэнь. БРОДЗЬКОВА'ЦЬ незак. 1. Цягаць брэдзень. Хоць бродзьковалі цэлы дзень, затэ ж i рыбу багато поймалі. Пагост. 2. Цягацца па балоце, плюхацца. Наш собака бродзькуе навіёк у водзе. Пагост. БРО'ДЗЬКОМ прысл. Уброд. Бродзьком броў по болоту. Сямігосцічы. БРОДЗЯТА м. i ж. Брадзяга, валацуга. Бродзяга, дзе ты цэлы дзень волочысса? В. Малешава. БРОДЗЯ'ЖШК м. Тое ж. Вон шутнік, вон не бродзяжнік по жонках. В. Малешава. БРОДЗЯ'ЖНІЧАЦЬ незак. Бадзяцца. Дзе ты бродзяжнічаеш цэлы дзень? В. Малешава. БРОДЗЯ'ЖЫЦЬ незак. Тое ж. Бродзяжылі людзі по сёлах (як была война). М. Малешава. БРОДЗЯКО'М прысл. Уброд. Було у сяк, бродзяком ходзіў. Луткі. БРОДЗЯ'ШЧЫ прым. Бадзячы. М. Малешава. БРОДЛГВУ прым. Тое ж. Кот бродлівы. Аздамічы. БРОДНІ'К м. Браднік. Броднік малы, а волок велькі. Сямігосцічы