ГРЭ'ЙКА ж. Грэлка. Грэйку кладу на зубу — не помогав, М. Малешава. ГРЭ'ЙМА, ГРЭ'ЛЬМА прысл. Раптоўна, хутка, рашуча. Бегло-бегло да так грэймо ўпало! Аздамічы. Яблоко ўпало, а певень грэйма туды! Луткі. Грэльма. Тураў. ГРЭХ м. Грэх. Корова не сцелілас, то говорил!, шчо грэх рэзаць. Сямігосцічы. Грэх у мех — его ж больш,— а спасенье ў торбу (прзымаўка). Луткі. Шо праўда, то не грэх (прыказка). В. Малешава. От бога грэх i од людзей смех (прымаўка). М. Малешава. ГРЭ'ЦКІ прым. Грачаны. Грэцкіе ладкі. -Бярэжцы. ГРЭЦЬ незак. Грэць. Не грэе кожух, а грэе дух (прыказка), Верасніца. Як не грэе дух, то не согрэе i кожух (прыказка). Пагост. ГРЭЧА'НІШЧЭ н. Грачанішча. Аздамічы. ГРЭЧА'НЫ прым. Грачаны. Грэчана каша нагле то смашна. Цераблічы. ГРЭ'ЧКА ж. Грэчка. Грэчку на бору сеялі, ее жалі серпом, а як мала, то рвалі. Цераблічы. Грэчку сеюць, КОЛІ оводы лётаюць, тогды морозду не будзе. В. Малешава. До Міколы не сей грэчкі да не стрыжы овечкі (прымаўка). Хачэнь. ГУБА' ж. 1. Грыб губа. Бувало мужчыны огонь секуць з губу. Тураў. 2. Мера асновы ў кроснах. Основала шэсць губ. Альшаны. Восем губ напрала. Запясочча. 3. Губа ў чалавека. Не п'е, одно губу помочыць. Запясочча. Летом ногою — зімою губдю (прыказка). Верасніца. ГУБА'ЛІ мн. Складкі на халявах ботаў. Альшаны. ГУБА'Н м. Губаты чалавек. Пагост. ГУ'БАШЦЫ мн. Складкі на халявах ботаў, зборкі ў кажусе. Нагубле губаніц у казачине! Альшаны. ГУ'БАР м. Губаты чалавек. Аздамічы. ГУБА'ТЫ прым. Губаты. Не ў нашых ўдаўса, кучэраву да губаты. Пагост. А Г у б а ты в е ц ё р. Халодны ведер. Аздамічы. ГУБЕ'НЯ м. Губаты чалавек. М. Малешава. ГУ'БЩЬ незак. Рабіць зоркі, складкі. Губяць губаніцы на халявахі Альшаны. ГУ'БКА ж. 1. Губа. Губку бралі з осіны. Луткі. Вуб'е добрэ губку, то вона м'якка. Запясочча. 2. Мера асновы у кроснах. Основала восем губок рушнікоў одних! Хачэнь. ГУ'БОРНО н. груб. Губаты чалавек. Луткі
Дадатковыя словы
вубе, грэйка, грэчаны, грэчанішчэ, губалі, губар, губашцы, губеня, губка, губорно, губщь, мороздў, мякка, нагўбле
5 👁