вупечэцца хлеб, то кажуць, от, пеку глізанку спекла„ Луткі. ГЛГЗОВУ /грьш. Ацеслівы, камякаваты, ліпкі (пра хлеб). Глізовы хлеб у мене, неўдатньі, погнюсіла муку„ Запясочча. Глізовы хлеб, як обрус, шчо косу мёнцяць* Мачуль. Глізова земля, шо й ног не можно вуцегці. М. Малешава. ГЛЕНА ж. Белы глей. Гліна толькі бела бувае. Верасніца. ГЛІ'НЕНЫ прым, Гліняны. Mica глінена. M. Малешава. ГЛГНІЦЬ прым. Бялідь (белым глеем). Воны столю гліняць. Хотамель. ГЛГНІШЧЭ н. Глінішча. Коло цэгельні вукопалі ужэ новэ глінішчэ. Верасніца. ГЛГСНІК м. Піжма. Гліснік з жоўтымі балабушкамі. Луткі. ГЛІСТ м. Гліст. Гэто крыла опусціла гусь, то кажуць, шчо глісты напалі. Хачэнь. Тонкі, ек гліст, бо сала не есць. Верасніца. Ад глістоў ужывалі ў мінулым сок конскага памёту з дукрам. M. Малешава. ГЛІ'ЦА ж. Іголкі хвоі (елкі). Гліцы на порослё богато. Бярэжцы. ГЛОД м. Глог. Дзе попоўске поле, мо cad колісь буў, там дзёрон рос i глод. Запясочча. Дзерэво тогоглоду таке колючэ! Дварэц. ГЛОМЕНУ'ЦЬ зак. Глыманудь (зубамі). От гломенула колько, затоб удавіласа! В. Малешава. ГЛУЗД м. Розум, здольнасць разумець. Нема глузду доброго у твоей невесткі. Альшаны. На мой глузд, то я не жыла б з ім. Сямурадцы. Ніякі глузд ў голоў не ідзе. В. Малешава. А В ў й д і з г л у зд у. Страцідь розум, развагу, здурнець. Ты вуйшоў з глузду, не~ ма ў цебе памеці. В. Малешава. З'е х а ць з г л у з ду, з о й ц i з г л у з д у. Тое ж. 3 глузду з'ехоў ужз вон, то i людзі бояцца его. Верасніца. 3 г л у з д у з в ал i д ц а. Стадь безразважным. Кароцічы. П р ы х 6д з і ць ік г луз ду. Апрытомніваць. М. Малешава. ГЛУЗДЫ' мн. Страчкі, смарчкі. Невестка двое дзецей згубіла тымі глуздамі. Дварэц. Глузды ростуць весною. Хачэнь. ГЛУМ м. Глумление, няўвага да годнасці чалавека. Глум з гэтых людзей робШ немцы дай годзіі Мачуль
Дадатковыя словы
гломенуць, глінены, гліца, зехоў, ігрьш
6 👁