Вон буў нічогенькі, а вона — гладзезна! Цераблічы. Такі кабан гладзезны! М. Малешава. ГЛАДЗЕ'ЛНЫ прым. Тое ж. Гладзелны, бы колода. Цераблічы. ГЛА'ДЗЩ Ь незак. Гладзіць. Своя маці б'е, да не прыб'е, а чужа маці гладзіць, да прогладзщъ (прыказка).Хачэнь. ГЛАДЗЬ ж. Вельмі поўная жанчына. Гладзъ така его молодзіцаі Аздамічы. Вона баба гладзъ, ек бочкаI Цераблічы. ГЛАДЗКУША ж. Тое ж. Гладзюша такая, можно запрагацъ у плуг! М. Малешава. ГЛАДКІ' прым. 1. Поўны, тоўсты, укормлены. Гладка корова, бо есць сечку, сено з мукою — хорошу харч. Дварэц. Хороша — ні худая i ні гладкая. Бярэжцы. Буу такь чоловек гладкі, а на цёску вусох. Луткі. 2. Гладкі. Сітовьі дуб не гладкі, на ментушку ідзе косу менціць. Цераблічы. У кого матка, у того i голоўка гладка (прыказна). В. Малешава. ГЛА'ДКО прысл. Гладка. Гладко вубрыўса. М. Малешава. ГЛА'ДОСЦЬ ж. Паўната. Худа жонка мо тры сподніцы надзевае, а оны уседно не даюць гладосці. М. Малешава. ГЛАДО'ШЧЫ мп. Тое ж. Я i сама не рада своім гэтым гладошчам. Луткі. Шо воны завідуюць гладошчам? Худа здоровёйша! М. Малешава. ГЛАДУТТ м. Сыты, поўны чалавек, жывёліна. Мурые да хорошые стояцъ тые гладуны! Верасніца. ГЛАДУ'ХА ж. Сытая, поўная жанчына, жывёліна. Така гладу ха ты, аж не хорошо. Аздамічы. Свінья така гладуха! Запясочча. ГЛАДЬГШКА ж. 1. Збанок без вушка (ручкі). У гладышцы вуха нема, а ў глёку е. Кароцічы. Гладышкі ў печ поставыа, шоб молоко топілосо. Пагост. ГЛАДЫ'ШКІ мн. Жоўтыя гарлачыкі. Аздамічы. ГЛАДЬГШНІК м. Нейкая травяністая расліна, якой выпарваюць збанкі. Гладышнік, цветочкі жоўценькіе, вон вельмо пахне. Хачэнь. ГЛАЗАНЬГ мн. экспр. Вочы. Шо ты глазаны свое вурочыла? Пагост. ГЛАЗКІ7 мн. Грузілы на сетцы. У лаці зверху коркіг a ўнізу — глазкі. Алынаны. ГЛА'УНІК м. Плытнік у камандзе сплаўшчыкаў з
Дадатковыя словы
гладосць, гладошчы, глаунік, коркіr, прыбе
4 👁