мае дзіця. Воўчок, така дзеўка, не говорыць i не гуляе з дзецьмі, Луткі. ВОУЧУГА' м. i ж. Злосны, нелюдзімы чалавек. Вон сердзіты, ек воўк, урэдны, воўчуга, Запясочча. Воўчуга моўчыць, дзе воўчуга ў разговоры заходзіла! B. Малешава. ВОУЧУ'К м. Ваўчок, малады воўк. Вон ніколі не дасць здрастуй, так i посунецца, ек воўчук. M. Малешава. ВСУУЧЫ прым. Воўчы, ваўчыны. Воўча руя бежыць, то уцекай. Бярэжцы. Воўчу печонку вусушаць, ее едзяць, ек падушчэ ліхо. Цераблічы. Воўчые слёды. M. Малешава. A В о ў ч а цы ц к а. Нарост на деле. Бувае наросце такая чорна, бі бородаўка, ее дайжэ шэпталі, казалі, воўча ■ цыцка. Сямігосцічы. В о ў чы сук. Стрыжань, які выпірае ca ствала дрэва. Воўчы сук, бі стрыжэнь, eynipae з дзерэва. В. Малешава. В о ў ч ы e к i я х i. Шышка рагозу. Рогоз, а на ём воўчые кіяхі ростуць. Алыланы. В о ў ч ы е с м о р о д з і н ы. Крушына. Рубель. В о ў ч ы e я г о д ы. Любыя неядомыя ягады (звычайна гавораць на паслён, крушыну i інш.), Як Нарве, то прыложаць воўчые ягоды — гоіцца. Д.-Гарадок. Воўчые ягоды, то мо іх воўкі едзяць? В. Малешава. В о ў ч э мо л о к о. Расліна, падобная на малачай (на зломе выдзяляецца малочны сок). Хачэнь. 3 в о ў ч ы х з у б о ў. Пра пакамечанае, памятае. Што-то за незграха, надзела одзежу, бы з воўчых зубоў. Луткі. П o~ п а с ц і с а ў в о ў ч ы е з убу. Апынуцца ў становішчы, з якога цяжка выбрацца. Попадзешса ты мне ў воўчые зубу! M. Малешава. ВОУЧЫ'ЦА ж. Вдучыца. За воўчыцою бегаюць воўкі. Бярэжцы. На воўка помоўка, a воўчыца нішком (прыказка). M. Малешава. ВОУЧЭНЯ' н. Ваўчаня. Летала воўчыца, воўчэнят шукала. M. Малешава. ВОУЧЭРНЕ'ЧА ж. Гушчар, месца, дзе водзяцца ваўкі. Гэто цепер гало, a колісь там воўчэрнеча була. Хачэнь. ВОУЧЭ'ЧА ж. Мноства ваўкоў, Воўчэча напала. Запясочча. ВОШ ж. 1. Вош. Вошы e на целятах. Запясочча. Узеліс за дзело, ек вошы за цело (прымаўка). Сямурадцы. 2. Тля. На высадках вошы сівые чавілі рукамі. Хачэнь. io
Дадатковыя словы
вдўчыца, воучук, воучыца, воучэрнеча, воучэча, воўчўга, кблісь, падўшчэ
2 👁